باید از ایستادن بر دو پا، به ایستادن در جایگاه هراس و امید، پی ببرد؛ و از سر به زیر انداختن، به همراهی و لزوم ...

بدان که هر موجود بزرگ و با عظمتی را که خیال می‌کنی بزرگتر و عظیم‌تر از هر چیزی است، آن هم در کنار کبریای خداوند، ...

وقتی بنده این پادشاهی و سلطنت [عظیم و نامحدود خداوند] را با عقلش تصوّر نمود؛ سپس متوجّه خطر جنایات خود، و منزلت والای مناجات با ...

امّا «هیبت» و آن نیز از معرفت به صفات جلال به وجود می‌آید. هر که فهمید که قادر متعال کیست؛ و آنچه از بازخواست و ...

[بنده چگونه در قبال عظمت خداوند خود را ناچیز نبیند] با این‌که عظمت سلطه‌ی او بر خلقت آسمان‌ها و زمین‌ها و بزرگی قدرتش را بر ...

بنده وقتی بزرگی سلطه‌ی خداوند و گستردگی ملکش و جلالت قدرتش را شناخت، و دانست که [موجود] ممکن، هیچ و عدم است، و [دانست که] ...

تفهّم [در نماز] یعنی این‌که: از هر قول و فعلی، مقصود و معنی شایسته‌ی آن را به روشنی بفهمد؛ زیرا نماز معجونی خدائی است که ...

امّا «تعظیم» و بزرگداشت؛ و آن از احوال دل است که خاکساری و فروتنی و شکستگی [بنده را] برای خدای بزرگ به جا می‌گذارد؛ و ...

عمده‌ی خیر نماز و فائده‌اش، در فهم نماز است. چون فهم، نزدیک‌ترین سبب به معرفت است؛ و معرفت، تمامش خیر است بلکه همه‌ی خیر و ...

گذراندن معنای هر فعل و قولی بر دل، پیش از پرداختن به آن [در تفهّم و حضور قلب] جدّاً مؤثّر است.مثلاً وقتی خواست قرائت کند، ...

تردیدی نیست که ریشه و اصل همه‌ی خطورات مشغول‌کننده و مرجع آن‌ها، دوستی دنیا و پرداختن به آن است… پس برای هر کسی که دوستدار ...

هر که اراده و همّتش پیش نماز بود، دلش با آن حاضر است. و به اندازه‌ی اراده‌اش، غافل از چیزهای دیگر می‌باشد.پس هر که به ...

اگر برایت ممکن بود که از صمیم دل به این‌که نماز، معراج و نردبان ترقّی بنده و دیدار پروردگار است معتقد شوی، همانا باور خواهی ...

اخلاص در شهادت [بر رسالت رسول خدا (ص) عبارت است از: تهی کردن دل از هر گونه اعتراض بر احکام شرعی، تا در جان و ...