بسیاری از بزرگان اهل سنت به نقد عقاید وهابیت پرداخته اند، از جمله اين اصلاحگران آقاى علوى مالكى است كه از درون وهابيت برخاسته و با قلمى زيبا، متين، علمى و مستند به آيات و روايات صحيح اهل سنت، در كتاب وزين خويش با عنوان «مفاهيم يجب أن تصحّح» خواستار تصحيح برداشت‏هاى غلط وهابيت از روايات و سنت نبوى گرديد و در برابر آنان، كه مسلمين را متّهم به شرك و كفر مى‏كردند، قد علم كرده با سلاح كلام و قلم و با احتجاج از طريق احاديث و روايات مورد پذيرش آنان، عقايد باطلشان را به چالش كشاند و با استقبال بى‏نظير علماى تمامى كشورهاى اسلامى روبرو گرديد. ايشان در سال 1367 ق. در مكّه به دنيا آمد و تحت نظر پدرش، علوى بن عباس المالكى، كه از كبار علماى مكّه‏ بود، به تحصيل علوم دينى پرداخت و علوم لغت، حديث، تفسير، فقه و اصول را از بزرگان حرمين شريفين فراگرفت؛ سپس به الأزهر مصر رفت و فوق ليسانس و دكتراى خود را از دانشكده اصول دين آن دانشگاه دريافت كرد، او همچنين با مهاجرت به هند، پاكستان، شام و مغرب، نزد علماى آن ديار تلمّذ كرده و با آرا و عقايد مذاهب گوناگون آشنا گرديد.
علوى مالكى پس از رحلت پدرش، در سال 1391 ق. بر كرسى تدريس و تبليغ و ارشاد در جايگاه پدر در مسجدالحرام تكيه زد و استقبال بى‏نظير طلاب از دروس او، جايگاهى والا و برتر در موقعيت‏هاى علمى و دينى به او بخشيد، همچنين سالها در دانشگاه ملك عبدالعزيز به تدريس معارف دينى پرداخت؛ ولى وضعيت حاكم و آزادگى روحى او و انديشه خدمت به دينِ اصيل و تحريف نشده، مانع از ادامه همكارى او شد و با استعفا از دانشگاه، به كرسى تدريس مسجدالحرام بازگشت و اصرار وزير آموزش عالى در ادامه اين همكارى مؤثّر واقع نشد و او ترجيح داد در مجالس وسيع‏تر و زمينه‏اى آزادتر به خدمت علم بپردازد؛ لذا وقتى وزير علوم، حقوق او را به خانه‏اش مى‏فرستد از پذيرش آن خوددارى كرده و آن را به صندوق دانشگاه برگرداند.
زهد او در كناره‏گيرى از مناصب و موقيعت‏هاى سياسى‏ و اجتماعى بر كسى پوشيده نبود؛ همچنانكه تواضع و حسن خلق او زبانزد خاص و عام بود. مردم را از صميم دل دوست داشت و براى همه از كوچك و بزرگ احترام قائل بود و وقتى با بزرگتر از خويش روبرو مى‏شد، هر كس كه بود، هر چند از مردم عوام با كلمه «سيدى» (به كسر سين) كه كلمه‏اى مكّى و حاكى از صميميت و گراميداشت است، با او روبرو مى‏شد.
فعاليت علمى او محدود به حجاز نشد؛ بلكه دانشگاه‏ها و مؤسسات بزرگ فرهنگى كشورهاى اسلامى، براى بهره‏گيرى از تدريس و سخنرانى‏هاى وى با يكديگر به رقابت و تنافس مى‏پرداختند.
علوى مالكى از درس بيش از 200 تن از شيوخ بزرگ اهل سنّت بهره جست. او رياست كميسيون داورى مسابقات قرآن مكّه را عهده‏دار بود و به صورت رسمى به عنوان استاد شريعت و پس از پدر، كرسى تدريس مسجدالحرام را به خود اختصاص داد.
ايشان در نيمه رمضان 1425 ق. به ديدار پروردگارش شتافت و با تشييع بى‏نظير و مشاركت جمع كثيرى از مسلمانان به‏خصوص علما، از داخل و خارج حجاز و با اكرام و تجليل، در مكّه مكرّمه به خاك سپرده شد.
وكتاب اخيرش با نام «مفاهيم يجب أن تصحّح» مورد عنايت قاطبه علماى اهل سنّت و جماعت قرار گرفت. گويا كه مرهمى بر زخم قرون گذشته و نيشترى براى خروج چرك‏هاى دمل دردناك پيكر جامعه اسلامى و روزنه اميدى براى بهبودى و شفاى آن بود؛ به دليل اين توجّه و استقبال، تأليف مذكور، بارها و بارها به چاپ رسيد و ناياب شد.