[بنده چگونه در قبال عظمت خداوند خود را ناچیز نبیند] با این‌که عظمت سلطه‌ی او بر خلقت آسمان‌ها و زمین‌ها و بزرگی قدرتش را بر ...

بنده وقتی بزرگی سلطه‌ی خداوند و گستردگی ملکش و جلالت قدرتش را شناخت، و دانست که [موجود] ممکن، هیچ و عدم است، و [دانست که] ...

تفهّم [در نماز] یعنی این‌که: از هر قول و فعلی، مقصود و معنی شایسته‌ی آن را به روشنی بفهمد؛ زیرا نماز معجونی خدائی است که ...

امّا «تعظیم» و بزرگداشت؛ و آن از احوال دل است که خاکساری و فروتنی و شکستگی [بنده را] برای خدای بزرگ به جا می‌گذارد؛ و ...

عمده‌ی خیر نماز و فائده‌اش، در فهم نماز است. چون فهم، نزدیک‌ترین سبب به معرفت است؛ و معرفت، تمامش خیر است بلکه همه‌ی خیر و ...

گذراندن معنای هر فعل و قولی بر دل، پیش از پرداختن به آن [در تفهّم و حضور قلب] جدّاً مؤثّر است.مثلاً وقتی خواست قرائت کند، ...

تردیدی نیست که ریشه و اصل همه‌ی خطورات مشغول‌کننده و مرجع آن‌ها، دوستی دنیا و پرداختن به آن است… پس برای هر کسی که دوستدار ...

هر که اراده و همّتش پیش نماز بود، دلش با آن حاضر است. و به اندازه‌ی اراده‌اش، غافل از چیزهای دیگر می‌باشد.پس هر که به ...

اگر برایت ممکن بود که از صمیم دل به این‌که نماز، معراج و نردبان ترقّی بنده و دیدار پروردگار است معتقد شوی، همانا باور خواهی ...

اخلاص در شهادت [بر رسالت رسول خدا (ص) عبارت است از: تهی کردن دل از هر گونه اعتراض بر احکام شرعی، تا در جان و ...

هر که جایگاه نماز را در معامله‌ی با پروردگار شناخت، و دانست که آن لطفی بزرگ از سوی خداوند مهربان است، باید که روشنی چشم ...

اذان، ندای دیدار است. و چنانکه در رستاخیز، مردم را به عرضه‌ی شدن بر خداوند صدا می‌زنند؛ همین‌طور مؤذّنان، مؤمنان را به مجلس حضور و ...

دامنه‌ی فریب در اعمال، گسترده‌تر از فاصله‌ی عرش و فرش است! و من گمان نمی‌کنم کسی از آن نجات یابد، جز کسی که خداوند به ...

«اخلاص»، دارای مراتبی است که دست یافتن به آن، ممکن نیست جز برای کسی که خداوند به فضلش او را هدایت کرده و به او ...