زمانی که در عقد بودیم، تنهایی به «مشهد» رفتم و یک بلوز مُد جوانان آن روز، برایش به عنوان هدیه آوردم. وقتی بلوز را تنش کرد، خیلی خوش‌تیپ شده بود.

گفتم: «خیلی به شما می‌آید. حسابی عوض شدی.»

شهید «فایده» گفت: «جدّاً خوش تیپم کرده؟ پس این سهم من نیست.»

همان یک بار درمنزل بلوز را پوشید و آخرش هم نفهمیدم بر سر لباس چه آمد.

رسم خوبان ۱۸ – چون مسافر زیستن، ص ۲۳٫/ افلاکیان، ص ۲۵۹٫