علمایى را در حرم و مشاهد مشرّفه  ى نجف و کربلا و… دیدیم که با چه توسّلات و تضرّعات و حالات خوشِ عجیب و غریبى اقبال و گریه داشتند، گویا نمى  دانستند که در عالَم، ریا هم وجود دارد، گویا خبرى از ریا کارى و خودنمایى نداشتند و نمى  دانستند که آیا کسى در اطراف آنها هست و آنها را مى بیند، یا خیر.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد