طبرانی از امّ حکیم نقل کرده است:

حسین بن علی (ع) که شهید شد، من آن روز دخترکی بودم. آسمان چند روز به رنگ خون بود.

قال الطّبرانیّ:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْحَضْرَمِیُّ، حَدَّثَنَا مِنْجَابُ بْنُ الْحَارِثِ، حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ مُسْهِرٍ، حَدَّثَتْنِی جَدَّتِی أُمُّ حَکِیمٍ، قَالَتْ: «قُتِلَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ و َأَنَا یَوْمَئِذٍ جُوَیْرِیَهٌ، فَمَکَثَتِ السَّمَاءُ أَیَّامًا مِثْلَ الْعَلَقَهِ.[۱]

[۱]– المعجم الکبیر ۳: ۱۱۳ ح ۲۸۳۶، مقتل الخوارزمی ۲: ۸۹ مع اختلاف فی السّند و بعض الالفاظ، تاریخ ابن عساکر «ترجمه الامام الحسین (ع)»: ۲۴۲ ح ۲۸۹ و ۲۹۰٫