یکى از انگاره‌هاى مطرح در روایات، درباره حکومت جهانى حضرت مهدى(عج) انتخاب شهر کوفه به ‏عنوان پایتخت و مسجد کوفه، براى استقرار دستگاه‌هاى مدیریت مرکزی حکومت اسلامی است. این امر نشانگر اهمیّت بحث «حکومت» و «اداره جهان» از یک مکان واحد (کوفه) به دست امام زمان(عج) است. البته آن‌حضرت هدایت، نظارت و مدیریت جهان را در دست دارد و بیشتر امور، در دست حاکمان و زمامداران منصوب از سوى آن‌حضرت است و آنان حدودى در کارهاى خود استقلال عمل دارند.
در این زمان کوفه، از مرتبت و جایگاه ویژه‌اى برخوردار شده و اهمیت و ارزش جهانى و بین‌المللى پیدا می‌کند. شیخ مفید(م ۴۱۳ق) در این‌باره می‌گوید: «در احادیث آمده که امام مهدی(عج) از مکه به سوی کوفه حرکت می‌کند و در نجف فرود می‌آید آن‌گاه لشکرهاى خود را از آن‌جا به شهرها و ممالک پراکنده می‌سازد».[۱] درباره پایتخت بودن کوفه بعد از ظهور امام مهدی(عج)، روایات مختلفى بیان شده که تنها به ذکر بعضى از آنها بسنده می‌شود:
۱ – امام باقر(ع) فرمود: «گویا حضرت قائم(عج) را می‌نگرم که از مکه به همراهى پنج هزار فرشته در حالی که جبرئیل در سمت راست و میکائیل سمت چپ و مؤمنان پیش رویش هستند به نجف کوفه آمده و لشکر به شهرها می‌فرستد».[۲]

۲ – امام باقر(ع) پس از نام بردن «مهدى»، فرمود: «[آن‌حضرت] وارد کوفه می‌شود و در آن‌جا سه پرچم برافراشته می‌شود، و [با آمدن آن‌حضرت] پرچم‌ها از میان می‌رود، و حضرت در کوفه داخل می‌شود و بر بالای منبر خطبه می‌خواند».[۳]

۳ – مفضّل از امام باقر(ع) پرسید که اى مولاى من! خانه حضرت مهدى و محلّ اجتماع مؤمنان کجا خواهد بود؟
امام(ع) فرمود: «پایتخت آن‌حضرت شهر کوفه، مجلس دیوان و حکمش مسجد کوفه، محّل جمع بیت المال و قسمت غنیمت‌ها مسجد سهله و جایگاه خلوتش نجف اشرف خواهد بود».[۴]
درباره محلّ شهادت و دفن حضرت قائم(عج) روایت صریح و یا معتبری مشاهده نشد؛ تنها در برخی از کتاب‌های متأخر به امام علی(ع) نسبت داده شده است که آن‌حضرت در بخشی از خطبه «البیان»[۵] فرمود: «مهدی(عج) مرگش فرا رسد و عیسی بن مریم او را در کنار جدّش رسول خدا(ص) دفن می‌کند».[۶] اما همان‌گونه که در جای خود بدان اشاره شد، «خطبه بیان» در منابع معتبر حدیثی نیامده و ارزش استنادی چندانی ندارد.

به هر حال – حتی با فرض پذیرش روایت فوق – مشخص نیست که؛ آیا محلّ شهادت امام زمان(عج) در مرکز حکومتشان «کوفه» واقع می‌شود و یا این‌که سفرى به مدینه خواهند داشت و در آنجا دعوت حق را لبیک گفته و در کنار جدّ بزرگوارشان دفن خواهند شد؟!

 

منبع: اسلام کوئست

[۱].  مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ‏۲، ص ۳۷۹، قم، مؤسسه آل البیت، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.

[۲].  همان، ص ۳۷۹ – ۳۸۰٫

[۳].  همان، ص ۳۸۰٫

[۴]. بحرانى، سید هاشم بن سلیمان‏، حلیه الأبرار فی أحوال محمد و آله الأطهار(ع)، ج ‏۶، ص ۳۸۴، قم، مؤسسه المعارف الإسلامیه، چاپ اول‏، ۱۴۱۱ق.

[۵].  خطبه البیان خطبه مشهورى است که به امام علی(ع) نسبت داده می‌شود. این خطبه به پیش‌گویی‌هایى درباره آینده و معرفى امیرالمؤمنین(ع) به نقل از خود آن‌حضرت و همچنین تبیین آخر الزمان و نشانه‌هاى ظهور حضرت مهدى(ع) می‌پردازد. نک: «خطبه البیان»، سؤال ۱۹۴۶۸.

[۶]. یزدى حایرى، على‏، إلزام الناصب فی إثبات الحجه الغائب عجل الله تعالى فرجه الشریف، محقق: عاشور، على‏، ج ‏۲، ص ۱۷۲، بیروت، مؤسسه الأعلمى‏، چاپ اول‏، ۱۴۲۲٫