یکی از مواردی که در سیره حضرت زهرا(س) باید مورد توجه قرار بگیرد، دلسوزی او برای امت اسلامی است.نگاه امت محور در سراسر سیره فاطمه زهرا(س) به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده اهمیت این موضوع برای آن بزرگوار است.شاید دلیلی که امام زمان(عج) از فاطمه زهرا(س) به عنوان الگوی خود یاد می‌کند، همین نگاه امت‌محور وی باشد.
نمونه های زیادی را از اینگونه مهربانی ها و دلسوزیها در سیره و زندگانی حضرت زهرا سلام الله علیها می توان یافت ، یکی از مهم ترین آن موارد را میتوان در وقایع بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) مشاهده کرد.
بعد از رحلت پیامبر(ص) منافقین فرصت پیدا کردند تا کینه خود از اسلام و مسلمانان را به ظهور برسانند و در این راستا فتنه های عمیقی شکل گرفت.
حضرت زهرا(س) فعالیت های بیدارگرانه خود را از پیش از رحلت پیامبر(ص) آغاز کرده بود و در جریان پیچیده ترین مشکلات آن زمان ولایت را تنها نگذاشت.
فتنه انگیزی در جامعه اسلامی قبل از رحلت پیامبر(ص) آغاز شده بود و جریان حامی وحی نیز که محور آن را فاطمه زهرا(س) و حضرت علی(ع) تشکیل می دادند، در آن زمان برای دفاع در برابر این تهاجمات راه خود را آغاز کرد.
تلاش منافقین برای از بین بردن حق و تنها گذاشتن ولایت از موضوعاتی بود که دل فاطمه زهرا(س) را به درد آورد و تمام این اتفاقات به دلیل دنیاطلبی عده ای از خواص جامعه اسلامی در آن زمان رخ داده است.
پس از رحلت پیامبر(ص) آن چنان اسلام ناب در محاق افتاده بود و مردم و خواص در رعب و دنیازدگی به سر می بردند که صاحبان اصلی خلافت پیامبر(ص) در مظلومیت کامل قرار گرفتند و حقایق پنهان شد.
حتی مهاجرین و انصار نیز از پیروی ولایت سر باز زدند و اجر رسالت پیامبر(ص) را به فراموشی سپردند. اینجا بود که فاطمه زهرا سلام الله علیها به تنهایی و برای حفظ و نجات امت اسلامی با تمام وجود خود را فدای ولایت کرد تا بلکه امت اسلام از این انحراف نجات و از نابودی رهایی یابند.
به هر حال حضرت زهرای مرضیه(س) را می توان عامل پابرجایی و استمرار دین اسلام دانست و اگر امروز برکاتی از ولایت در جامعه اسلامی وجود دارد، به دلیل خون پاک وی است که در این راه مظلومانه ریخته شد.
نمونه دیگر از این دلسوزیها را می توان در ایثار و گذشت و انفاقهای بی نظیر آن حضرت مشاهده کرد. حضرت فاطمه‏ی زهرا با اینکه خود با فقر سختی زندگی می‏کرد، ولی درآمد حاصله از باغها و اراضی فدک را که به دهها هزار دینار طلا می‏رسید در اختیار مستمندان قرار می‏داد.
به نوشته‏ی تاریخ، درآمد سالانه مزارع آن حضرت بیست و چهار هزار دینار می‏شد. (ریاحین الشریعه، ج ۲، ص ۶۲) اما استفاده‏ی شخصی آن حضرت از این همه امکانات خیلی ناچیز بود و همه را ایثار نموده و آیه‏ی نهم سوره‏ی حشر را که در مورد اهل‏بیت پیامبر نازل شده و سخن از ایثارگری آنان به میان آورده، رقم می‏زند.
این دلسوزیها نه تنها کل جامعه اسلامی را شامل می شد بلکه حتی نسبت به تک تک افراد جامعه هم وجود داشت که به طور نمونه به یک مورد اشاره می کنیم:
روزی عربی مستمند که از گرسنگی در رنج بود به خدمت پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله رسیده، از درد گرسنگی به آن سرور شکوه کرد، حضرت نیز پیکی را به سراغ زنان خویش فرستاده، از آنان درخواست طعام کرد، ولی همگی گفتند: ما جز آب چیزی برای خوردن نداریم.
رسول خدا طبق معمول از دیگر مسلمانان کمک خواست، که آن مرد گرسنه را مهمان خود کنند، باز طبق معمول علی علیه‏السلام اظهار آمادگی کرد و عرب را به خانه آورد و از فاطمه علیهاالسلام در این باره کمک خواست.
زهرا گفت: ما طعامی- جز به اندازه‏ی خوراک یک بچه- نداریم، ولی آن را به مهمان خود می‏دهیم و خود در گرسنگی بسر می‏بریم.
فاطمه علیهاالسلام با توافق امیرالمؤمنین، بچه‏ها را بدون طعام- به هر طریقی بود- خوابانید و خود نیز گرسنه ماند و علی علیه‏السلام چراغ را- به بهانه معیوب بودن- روشن نکرد و در تاریکی شب از مهمان پذیرایی نمود و او را سیر کرد و به مهمان چنین وانمود کرد که او نیز طعام می‏خورد، تا مهمان متأثر نگردد.
شب به پایان رسید و صبح در مسجد حاضر شدند و با پیامبر خدا صلی اللَّه علیه و آله دیدار نمودند. رسول خدا از دیدن علی علیه‏السلام گریه کرد و گفت: دیشب ملائکه خدا از مهمان‏نوازی شما تعجب کردند و آیه نهم سوره‏ی حشر: «و یؤثرون علی انفسهم و لو کان بهم خصاصه» را در حق شما نازل کردند. (بحارالانوار، ج ۴۱ ،ص ۲۸ و ص ۳۴؛ وسائل الشیعه ج ۶، ص ۳۲۳)
همین قضایا نشان می‏دهد که فاطمه علیهاالسلام تا چه مقدار ایثارگر بوده و چگونه فداکاری می‏کرده است.

منبع: پرسمان