کسی که حکمت خداوند را در آفرینش عالم بشناسد، یقین می‌کند که: از میان مخلوقات، بعضی از آن‌ها اوّلین خلق خداوند و نزدیک‌ترین آن‌ها به او می‌باشد؛ و اوست که واسطه‌ی فیض اقدس و اسم اعظم و حجاب اقرب و عالی‌ترین مظهر است؛ چنانچه همه‌ی این‌ها با اخبار فراوانی در مورد پیامبر ما و خاندانش (ص) وارد شده است.
هر که این مطلب را ]دریابد و[ تحقیق کند در آنچه از فضیلت‌هایی که درباره‌ی ایشان (ع) وارد شده است، شک نمی‌نماید و از اعماق قلبش گواهی می‌دهد که: عقل‌های ما به واقعیّت و کنه معرفت آنان دست نمی‌یابد، گرچه تمام عمرمان را در آن صرف نمائیم! زیرا اگر دریا برای نوشتن کلمات پروردگارم امداد نماید، ]همه‌ی آن[ دریا به پایان می‌رسد قبل از این‌که کلمات ]و مظاهر[ پروردگارم پایان پذیرد…
هیچ ارزش و فضیلتی در جمیع کلمات ]مظاهر و مخلوقات[ خداوند موجود نیست، مگر این‌که آن‌ها ]معصومین علیهم السّلام[ اصل و منشأ و نهایت آن هستند.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص ۴۲
پاسخ دهید