از طرف جهاد برای عده‌ای از رزمندگان که خانواده‌های خود را به اهواز برده بودند، مواد کوپنی معین شده بود، ولی «حاجی» اجازه نمی‌داد که آن مواد را دریافت کنیم. او فقط دو دست لباس خاکی بسیجی داشت که به نوبت آن‌ها را می‌پوشید.

یک بار که پورد لباسشویی ما تمام شده بود، مقداری از ستاد گرفت و گفت: «مبادا با این پودر، لباسی را که در منزل می‌پوشم، بشویی. فقط لباس کار مرا با آن بشوی.» حاجی همیشه می‌گفت: «ما باید سعی کنیم در مورد بیت المال بستانکار باشیم، نه بدهکار.»

رسم خوبان ۱۸ – چون مسافر زیستن، ص ۲۰٫ / سروهای سرخ، ص ۱۰۹٫