در زمان سابق⁽رژیم طاغوتى پهلوى.⁾، وقتى در اوقات زیارتى اطراف حرم حضرت معصومه ـ علیهاالسلام ـ ازدحام مى  شد، و زنان حجاب را درست رعایت نمى  کردند، آیت اللّه بروجردى ـ رحمه اللّه   ـ مى  فرمود: « مناسب نیست اهل علم بدون ضرورت، در میان جمعیّت و ازدحام داخل شوند، خوب است ملاحظه کنند. »

امیدواریم خداوند براى یک مشت شیعه ى مظلوم، صاحبشان را برساند؛ زیرا در عالم چنین سابقه نداشته و ندارد که رییس و رهبرى از مریدان و لشکرش این  قدر غیبت طولانى داشته باشد. چه باید گفت؟ معلوم نیست تا کى! در تمام امّت  هاى گذشته غیبت مقدّر شده است، ولى در هیچ امّتى چنین غیبتى با وقت نامعلوم و غیر مقدّر اتّفاق نیفتاده است.

ما مسلمان ها امتحان خود را با پیغمبر ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ و یازده امام ـ علیهم  السّلام ـ در زمان حضورشان پس داده  ایم، اگر این یکى هم ظاهر مى  شد، لابدّ به قربانش مى  رفتیم! کسانى که در زمان ائمه ـ علیهم السّلام ـ به بنى امیّه و بنى العبّاس گرایش داشتند مگر دیوانه بودند؟! آن  ها از میان دو راه دین و دنیا، دنیا و ضدّ آخرت را اختیار مى کردند، و هنوز مناصب⁽ پست ها.⁾ آنها براى ما عرضه نشده تا امتحان خود را پس بدهیم.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد