خوارزمی گوید:
پس از او عمرو بن جناده به میدان رفت، در حالی که اشعاری می‌خواند با این مضمون: مجال را بر زاده‌ی هند تنگ کن و با تکسواران در درون خانه‌اش او را به تنگنا دچار کن، با مهاجرانی که نیزه‌هایشان از خون کافران رنگین است، روزی در رکاب پیامبر و امروز از خون فاجران. امروز نیزه‌ها از خون کسانی رنگین می‌شود که در یاری اشرار، قرآن را کنار نهادند و خونخواه کشته‌های خود در بدر شدند. به خدا قسم با شمشیر بران پیوسته با فاسقانی می‌جنگم. امروز، این تکلیف واجب من است و هر روز، هماوردی و نبرد می‌کنم. حمله کرد و جنگید تا به شهادت رسید.
قال الخوارزمیّ:
ثُمَّ خَرَجَ مِنْ بَعْدِهِ عَمْرُو بْنُ جُنَادَه وَ هُوَ یُنْشِدُ وَ یَقُولُ:
أَضِقِ الْخِنَاقَ مِنِ ابْنِ هِنْدٍ وَ أرْمِهِ فِی عُقْرِهِ بِفَوَارِسِ الْأَنْصَارِ
وَ مُهَاجِرِینَ مُخَضِّبِینَ رِمَاحَهُمْ تَحْتَ الْعَجَاجَهِ مِْن دَمِ الْکُفَّارِ
خُضِبَْت عَلَى عَهْدِ النَّبِیِّ مُحَمَّدٍ فَالْیَوْمَ تُخْضَبُ مِنْ دَمِ الْفُجَّارِ
وَ الْیَوْمَ تُخْضَبُ مِنْ دِمَاءِ مَعَاشِرٍ رَفَضُوا الْقُرْآنَ لِنُصْرَهِ الْأَشْرَارِ
طَلَبُوا بِثَأْرِهِمْ بِبَدرٍ وَ انْثَنَوا بِالْمُرْهَفَاتِ وَ بِالْقَنَا الْخَطَّارِ
وَ اللَّهِ رَبِّی لَا أَزَالُ مُضَارِباً لِلْفَاسِقِینَ بِمُرْهَفٍ بَتَّارِ
هَذَا عَلَیَّ الْیَوْمَ حَقٌّ وَاجِبٌ فِی کُلِّ یَوْمِ تَعَانُقٍ وَ حِوَارِ
ثُمَّ حَمَلَ فَقَاتَلَ حَتَّی قُتِلَ.[۱]
[۱]– مقتل الحسین (ع) ۲: ۲۱، البحار ۴: ۲۸، العوالم ۱۷: ۲۷۱٫
پاسخ دهید