خوارزمی گوید:

پس از او جناده بن حارث انصاری در حالی که رجز می‌خواند به میدان رفت و جنگید تا آن‌که شهید شد.

ثُمَّ خَرَجَ مِنْ بَعْدِهِ جناده بن الحرث الأنصاریّ وَ هُوَ یَقُولُ:

أَنَا جُنَادَهُ أَنَا ابْنُ الْحَارِثِ            لَسْتُ بِخَوَّارٍ وَ لَا بِناکِثِ

عَنْ بَیْعَتِی حَتَّى یَقُومَ وَارِثِی                   مِنْ فَوْقِ شِلْوٍ فِی الصَّعِیدِ مَاکِثِ

فَحَمَلَ وَ لَمْ یَزَلْ فَقَاتَلَ حَتَّی قُتِلَ.[۱]

[۱]– مقتل الحسین (ع) ۲: ۲۱، البحار ۴: ۲۸، العوالم ۱۷: ۲۷۱٫