– ما تا اصلاح نکنیم خودمان را، نمی‌توانیم کشور خودمان را اصلاح کنیم.

– هر کسی از خودش باید شروع کند، و عقاید و اخلاق و اعمالش را تطبیق با اسلام بدهد. و بعد از این‌که خودش را اصلاح کرد، آن وقت دنبال این باشد که دیگران را اصلاح کند.

– اگر بخواهد کشور شما یک کشور مستقلی باشد که دیگران نتوانند در آن دخالت بکنند، از خودتان باید شروع کنید.

– شما خودتان را درست کنید، کشورتان درست می‌شود.

– علم و تهذیب نفس است که انسان را به مقام انسانیت می‌رساند.

– این فراموشی از خود مقدّمه برای کمال انسان است.

– همه مکلّفیم که تزکیه بشویم، تا بتوانیم از نور الهی و نور قرآن استفاده کنیم.

– باید خودتان را بسازید تا بتوانید قیام کنید. خود ساختن به این‌که تبعیت از احکام خدا کنید.

– اگر ما خودمان را اصلاح کنیم، قهراً آن مقصدی که ما داریم در دنیا هم صدور پیدا می‌کند.

— سازندگی‌های روحی مقدّم بر همۀ سازندگی‌ها است؛ جهاد سازندگی از خود افراد باید شروع بشود.

– باید انقلاب باطنی بکنیم، باید نفوس‌مان هم منقلب بشود.

– در نفسی که مهذّب است که اگر در دل‌مان هم از بعضی‌مان خوشش نمی‌آید، در مقام عمل، در مقام ذکر، در مقام تبلیغ، بر خلاف نفس خودش عمل بکند.

– اگر علم «بلا تهذیب» باشد ضررش از جهل بدتر است.

– آن وقتی کلام تأثیر دارد که از قلب مهذّب و پاک بیرون بیاید.

– این “من” را اگر انسان زیر پا گذاشت و “او” شد، اصلاح می‌کند همه چیز را.

– گاهی علم توحید انسان را به جهنّم می‌فرستد؛ گاهی علم عرفان انسان را به جهنّم می‌فرستد؛ با علم درست نمی‌شود، تزکیه می‌خواهد.

– علم توحید هم اگر برای غیر خدا باشد از حُجُب ظلمانی است.

– خدا نکند انسان پیش از آن که خود را بسازد جامعه به او روی آورد و در میان مردم نفوذ و شخصیتی پیدا کند که خود را می‌بازد، خود را گم می‌کند.

– آن کس که اتّکا به خدا دارد منصور است.

– دستت از این عالم –که مزرعۀ آخرت است- اگر کوتاه شد، دیگر کار گذشته است و اصلاح مفاسد نفس را نتوانی کرد.

– عید واقعی آن وقتی است که انسان رضای خدا را به دست بیاورد، درون خود را اصلاح کند.

– تا ساخته نشود یک ملّت و یک جامعه، نمی‌تواند به آن مقاصد عالیه‌ای که دارد برسد.

منبع:کلمات قصار ،پند ها و حکمت هایی از حضرت امام خمینی ره /موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)