[مراد از حضور قلب] این است که: دل با نماز باشد نه چیز دیگری که از نماز غافل شود؛ اگرچه توجّه و حضورش در ظاهر حالات و اقوال باشد، نه در عمق آن. و این اندازه در تحقّق حضور دل کافی است.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۱۲۹