سوال ۱ – آیا طوفان حضرت نوح علیه السّلام معجزه آن حضرت به شمار می آید ؟

در قرآن کریم آیه ای بر معجزه بودن آن دلالت نمی کند . البته خارق عادت بوده است .

سوال ۲ –  کشتی حضرت نوح علیه السّلام چقدر وسعت داشته است ؟

قطعه ای از آن کشتی در جبل جودی یعنی همان کوهی که کشتی حضرت نوح علیه السّلام بر آن قرار گرفته ، چنانکه خداوند متعال می فرماید : (استوات علی الجنودی ) (هود : ۴۴) : (و کشتی بر (کوه ) جودی پهلو گرفته . ) و در سلسله جبال آرارت بین ترکیه و ایران واقع است فعلا در آمریکا و مقداری نیز در شوروی نگهداری می شود ، و اندازه آن بنابر تخمینی که زده اند به اندازه کشتی (کوئین مارین ) انگلیسی است که طول آن هزار و نوزده گام ( ۱۰۱۹) . عرض آن صد و هیجده گام (۱۱۸)می باشد .

سوال ۳ –  آیا از تمام حیوانات در کشتی حضرت نوح علیه السّلام و جود داشت ؟

 از هر نوع حیوان یک جفت (یک نر و یک ماده ) بوده است ، چنانکه خداوند متعال می فرماید : و قلنا الحمل فیها من کل زوجین اثنین (هود : ۴۰)
و گفتیم : در آن کشتی ، از هر حیوان یک جفت حمل کن .

سوال ۴ – آیا از افراد بشر کسی بود که در داخل کشتی حضرت نوح علیه السّلام نباشد و غرق نشود ؟

 خداوند متعال می فرماید : فال : سآوی الی جبل تعصمنی من الماء قال : لا عاصم الیوم من امر الله الا من رحم الله $ (هود : ۴۳)
پسر نوح گفت : به زودی به کوهی پناه می جویم که مرا از آب در امان نگاه می دارد ، حضرت نوح علیه السّلام فرمود : امروز در برابر فرمان خدا هیچ نگاهدارنده ای نیست مگر کسی که خدا بر او رحم کند .
از این آیه شریفه استفاده می شود که کوهها داخل آب رفته بودند و آب تا قله کوهها بالا آمده بود و از افراد بشر کسی روی زمین نبود ، و فقط خانواده و هشتاد(۸۰) نفر از قوم آن حضرت که هدایت یافته بودند و یک جفت از انواع حیوانات در داخل کشتی بود ، و خداوند نسل بشر و حیوانات را دوباره از آنها آفرید .

سوال ۵ –  آیا طوفان نوح علیه السّلام تمام کره زمین را فراگرفته بود ؟

 قسمت مسکونی زمین به ویژه قاره آسیا زیر طوفان بود .

سوال ۶ – چند تن به حضرت نوح علیه السّلام ایمان آوردند ، و در کشتی همراه او بودند ؟

 از خانواده حضرت نوح علیه السّلام تنها هفتاد یا هشتاد و چهار نفر مؤ من بودند ، البته بعد از ۹۵۰ سال دعوت آن حضرت ، آن هم با چه زحمتهایی ، به حدی که گاهی جنازه اش را به منزل می آوردند!

سوال ۷ –  خداوند متعال در جایی از زبان حضرت نوح می فرماید : رب ، لاتذر علی الارض من الکافرین دیارا (نوح : ۲۶)
پروردگارا ، هیچ کس از کافران را بر روی زمین باقی مگذار .
و در جای دیگر خطاب به آن حضرت می فرماید : لا تخاطبنی فی الذین ظلموا ، انهم مغرقون (هود : ۳۷ ، و مومنون : ۲۷)
درباره کسانی که ستم کرده اند با من سخن مگوی ، چرا که آنان غرق شدنی اند .
آیا این دو آیه با هم منافات ندارند ؟

 اتفاقا کمال سازش را دارند ، زیرا آیه (لاتخاطبنی ) می گویند : مطمئن باش همه رفتنی اند و همه غرق خواهند گردید : (انهم مغرقون ) ، و حضرت نوح علیه السلام از این خطاب فهمیده بود که کسی باقی نمی ماند ، لذا طبق فرمایش خداوند سبحان در آیه نخست نفرین می کند و می گوید : رب لا تذر علی الارض من الکافرین دیارا .
و این مقام بندگی آن بزرگوار است که دقیقا آنچه را که خدا خواسته ، می خواهد .

منبع: ۶۶۵ پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبایی قدس سره؛ نشر نهاوندی؛ مؤلف: محمدحسین رخ‌شاد