حمیری گوید:

و چون فرزندان حسین (ع) را پیش یزید آوردند، هنگام روز بود که با چهره‌های باز آنان را وارد بر یزید کردند. شامیان جفاکار گفتند: ما اسیرانی زیباتر از این‌ها ندیده‌ایم، شما کیستید؟ سکینه دختر امام حسین (ع) گفت: ما اسیران آل محمّدیم.

روی الحمیریّ:

عن محمّد بن عیسی عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ:

لَمَّا قُدِّمَ عَلَى یَزِیدَ بِذَرَارِیِّ الْحُسَیْنِ أُدْخِلَ بِهِنَّ نَهَاراً مَکْشُوفَاتٍ وُجُوهُهُنَّ فَقَالَ أَهْلُ الشَّامِ الْجُفَاهُ: مَا رَأَیْنَا سَبْیاً أَحْسَنَ مِنْ هَؤُلَاءِ، فَمَنْ أَنْتُمْ؟ فَقَالَتْ سُکَینَهُ بِنْتُ الْحُسَیْنِ: نَحْنُ سَبَایَا آلِ مُحَمَّدٍ».[۱]

[۱]– قرب الاسناد: ۲۶ ح ۸۸، عنه البحار ۴۵: ۱۶۹ ح ۱۵، العوالم ۱۷، ۴۱۳٫