شیخ مفید گوید:

 آن‌گاه زنان و کودکان را فراخواندند و آنان را در برابر یزید نشاندند. وی صحنه‌ی ناپسندی را دید، گفت: بدا بر ابن زیاد! اگر میان شما و او خویشاوندی بود، با شما چنین نمی‌کرد و شما را این چنین نمی‌فرستاد.

قال المفید:

ثُمَّ دَعَی النِّسَاءِ وَ الصِّبْیَانِ فَأُجْلِسُوا بَیْنَ یَدَیْهِ فَرَأَى هَیْئَهً قَبِیحَهً فَقَالَ قَبَّحَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجَانَهَ لَوْ کَانَتْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُ قَرَابَهُ رَحِمٍ مَا فَعَلَ هَذَا بِکُمْ وَ لَا بَعَثَ بِکُمْ عَلَى هَذِهِ الصُّورَهِ.[۱]

[۱]– الارشاد: ۲۴۶، امالی الصّدوق: ۱۴۲ ح ۴، البحار ۴۵: ۱۳۶٫