در بسیارى از بلاد، اهل ایمان و شیعه( از جمله شهرهاى شیعه  نشین عراق، جنوب لبنان و افغانستان و شهرهاى جنگ زده  ى ایران. ) گرفتار هستند. آیا مى شود همان گونه که به هنگام گرسنگى و تشنگى، به آب و نان احساس احتیاج مى  کنیم بلکه بیشتر از آن، براى رفع گرفتارى  هاى اهل ایمان احساس احتیاج به دعا براى آنان بکنیم؟! یعنى دعایمان به اندازه  اى باشد که رافع بلا و گرفتارى  هاى آنان گردد، و همراه با عدد و شرایط مخصوص، و دعاى تائب باشد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد