عملیاتی نبود که شاهد حضور حاج آقا میثمی در خطرناک‌ترین مناطق نباشیم. هر جا که دشمن پاتک می‌کرد، او حضور پیدا می‌کرد و به مدافعان روحیه می‌داد؛ حال چه آن نقطه را سپاه پدافند می‌کرد، چه ارتش.

در عملیات بدر، به همراه فرمانده‌ی لشکر ۳۳ المهدی (عج)، با موتور بین نقاط مختلف خط، حرکت می‌کرد و به بچّه‌ها روحیه می‌‌داد. در حالی که عبایش را دور گردن پیچیده و وسایل شخصی‌اش را در چفیه‌ای بسته بود و زیر بغل داشت، بی‌ترس و واهمه، به همه‌ی نقاط سرکشی می‌کرد. در سنگرها توقف می‌کرد، لطیفه‌ای می‌گفت، حدیثی نقل می‌کرد و به سنگر دیگر می‌رفت. از هیچ کس و هیچ چیز نمی‌ترسید، الّا خدا. شجاعتش هم ناشی از همین اعتقاد بود.

رسم خوبان ۲۳ – تهوّر و شهامت،  ص ۱۳۸٫ / روح آسمان، صص ۱۰۶ – ۱۰۵٫