– غیر حق تعالی نور نیست، همه ظلمتند.

– تمام مقاصد انبیاء برگشتش به یک کلمه است و آن: معرفت الله.

– آرمان اصلی وحی این بوده است که برای بشر معرفت ایجاد کند.

– بیشتر نالۀ اولیا، از درد فراق و جدایی از محبوب است و کرامت او.

– تمام کمالاتی که برای اولیای خدا و انبیای خدا حاصل شده است از این دل کندن از غیر، و بستن به او است.

– از آداب عبودیت این است که جز قدرت حق، قدرتی را نپذیرند؛ و جز ثنای حق، و آن که از اولیای حق است، ثنای کسی را نگویند.

– مطمئن باشید که اگر کارهایتان از الوهیت سرچشمه نگیرد، و از وحدت اسلامی بیرون بروید، مخذول می‌شوید.

– تشخیص معیار الهی از شیطانی آن است که پس از مراجعه به خود، بیابد که آنچه که او می‌خواهد، نفس عمل است، گرچه این کار را دیگری انجام دهد.

– پس از اتّکال به خداوند، به قدرت خود که از او است اعتماد و اتّکال داشته باشید.

– از هیچ کس نترسید الّا خدا؛ و به هیچ کس امید نبندید الّا خدای تبارک و تعالی.

– توجّه به غیر خدا، انسان را به حجاب‌های ظلمانی و نورانی محجوب می‌نماید.

– و بدان که هیچ آتشی از آتش غضب الهی دردناک‌تر نیست.

– ما باید دعوت بکنیم ما به خود نباشد، دعوت به دنیا نباشد، دعوت به خدا باشد.

– درس را برای خدا بخوانید.

– مقصد را مقصد الهی کنید، برای خدا قدم بردارید.

– همۀ عالم محضر خدا است؛ هرچه واقع می‌شود در حضور خدا است.

– همه ی ما در محضر خدا هستیم، و همۀ ما خواهیم مُرد.

– باید به قلب‌تان برسانید که هر کاری انجام می‌دهید در محضر خدا هستید.

– به قلوب محجوب و منکوس خود برسانید که عالم، از اعلی علّیّین تا اسفل سافلین، جلوۀ حق –جل و علا- و در قبضۀ قدرت او است.

– نعمت‌های خدا امتحان است برای بندگان خدا.

– آن که انسان را تزلزل بیرون می‌آورد، آن، ذکر خدا است.

-به خدا متوجّه شو، تا دل‌ها به تو متوجّه شود.

– صورتِ عمل میزان نیست، آن چیزی که میزان است انگیزۀ عمل است.

– مکلّفی نیست در عالم، که تحت آزمایش خدا و امتحان او نباشد.

– هر کس در هر مقامی که هست و هر مسئولیتی که دارد، همان مقام و مسئولیت، امتحان او است.

– در اسلام معیار، رضایت خدا است، و نه شخصیت‌ها. ما شخصیت‌ها را با حق می‌سنجیم، و نه حق را با شخصیت‌ها. معیار، حق و حقیقت است.

– ما معیارها را باید معیارهای الهی قرار بدهیم.

– عالم محضر خدا است؛ در محضر خدا معصیت خدا نکنید. در محضر خدا، با هم دعوا نکنید سر امور باطل و بانی. برای خدا کار بکنید و برای خدا به پیش بروید.

– الآن ما همه در حیطۀ امتحان گذاشته شدیم.

– ما باید بنده باشیم و همه چیز را از خدا بدانیم.

– ما همه از خداییم و باید در راه خدمت به او باشیم.

– آن چیزی که آسان می‌کند مصیبت‌ها را، این است که همۀ انسان‌ها رفتنی هستند و همۀ ماها رفتنی هستیم، و چه بهتر که در راه خدا فدا بشویم.

– ما و شما و همه، هرچه داریم از خدا است، و هرچه توان داریم برای خدا باید خرج کنیم.

منبع:کلمات قصار ،پند ها و حکمت هایی از حضرت امام خمینی ره /موسسه تنظیم و نشر آثار  امام خمینی(ره)