طبری با سند خویش از عقبه بن سمعان نقل می‌کند:

چون حسین (ع) از مکّه بیرون شد، فرستادگان عمرو بن سعید به ریاست یحیی بن سعید راه را بر امام گرفتند و گفتند: برگرد! کجا می‌روی؟ امام اعتنایی نکرد و به راه ادامه داد. بین دو گروه برخورد پیش آمد و تازیانه‌ها به کار آمد. حسین و یارانش به شدّت خودداری کردند و حسین به راه خود ادامه داد. صدایش زدند: ای حسین! از خدا بترس! از مردم جدا می‌شوی و بین این امّت تفرقه می‌افکنی. امام، این آیۀ قرآن را تلاوت فرمود: «کارتان برای خودتان. شما از آنچه من می‌کنم بیزارید و من از آنچه شما می‌کنید بیزارم».

 

 

قال الطّبریّ:

قَالَ أَبُو مخنف: حَدَّثَنِی الْحَارِثُ بن کعب الوالبی، عن عقبه بن سمعان قَالَ: لمّا خرج الْحُسَیْن مِنْ مَکَّهَ اعترضه رسل عَمْرو بن سَعِید بن الْعَاصِ، عَلَیْهِم یَحْیَى بن سَعِیدٍ، فَقَالُوا لَهُ: انصرف؛ أین تذهب! فأبى عَلَیْهِم و مضى، و تدافع الفریقان، فاضطربوا بالسّیاط، ثُمَّ انّ الحسین و اصحابه امتنعوا امتناعاً قویّاً، و مضى الحسین (ع) عَلَى وجهه، فنادوه: یَا حُسَیْن، أَلا تتقی اللَّه! تخرج من الجماعه، و تفرّق بین هَذِهِ الأمّه! فتأوّل حُسَیْن قول اللَّه عَزَّ وَجَلَّ: «وَ لَکُمْ عَمَلُکُمْ أَنْتُمْ بَرِیئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِیءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ»[۱].[۲].


[۱]– یونس: ۴۱٫

[۲]– تاریخ الطبری ۳: ۲۹۶، الفتوح لابن أعثم ۵: ۷۵، الارشاد: ۲۱۹ لم یشر الی الایه، مثیر الاحزان: ۳۹، البدایه و النهایه ۸: ۱۷۹، وقعه الطف: ۱۵۳، موسوعه کلمات الامام الحسین (ع): ۳۳۰٫