ابن قولویه گوید (با سند خویش از امام صادق (ع)):

رسول خدا (ص) در خانه‌ی امّ سلمه بود و جبرئیل هم نزد آن حضرت بود. حسین (ع) نزد حضرت رفت. جبرئیل گفت: امّت تو این فرزندت را می‌کشند. آیا از خاک قتلگاهش نشانت دهم؟ پیامبر فرمود: آری. جبرئیل دست برد و مشتی از خاک آن برداشت و به پیامبر خدا نشان داد.

و قال ابن قولویه:

حَدَّثَنِی أَبِی (ره)، عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْوَلِیدِ الْخَزَّازِ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الْمَلِکِ بْنِ أَعْیَنَ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) یَقُولُ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) کَانَ فِی بَیْتِ أُمِّ سَلَمَهَ وَ عِنْدَهُ جَبْرَئِیلُ (ع) فَدَخَلَ عَلَیْهِ الْحُسَیْنُ (ع) فَقَالَ لَهُ جَبْرَئِیلُ: إِنَّ أُمَّتَکَ تَقْتُلُ ابْنَکَ هَذَا، أَ لَا أُرِیکَ مِنْ تُرْبَهِ الْأَرْضِ الَّتِی یُقْتَلُ فِیهَا؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): نَعَمْ. فَأَهْوَى جَبْرَئِیلُ (ع) بِیَدِهِ وَ قَبَضَ قَبْضَهً مِنْهَا فَأَرَاهَا النَّبِیَّ (ص).[۱]

[۱]– کامل الزیارات: ۱۲۹ ح ۱۴۵، عنه البحار ۴۴: ۲۳۶ ح ۲۵، العوالم ۱۷: ۱۳۰ ح ۱۴٫