چه  طور مى  شد اگر تمام مسلمانان به یک رساله عمل مى  کردند؛ ولى بزرگان عامّه به پیغمبر ـ صلّى  اللّه  علیه  وآله  وسلّم ـ که ضبط صوت وحى بود، گفتند:

« إِنَّ الَّرجُلَ لَیَهْجُرُ. » قطعا این مرد هذیان مى گوید! نهج الحق، ص۳۳۲، کشف الیقین، ص۴۷۲؛ کشف الغمّه، ج۱، ص۴۲۰؛ الطرائف، ج۲، ص۴۳۲؛ بحار الانوار، ج۳۰، ص۵۳۵٫

در حقیقت به وحى و خداوند که صاحب صوت بود، نسبت هذیان دادند.

امام صادق ـ علیه السّلام ـ در روایتى به بعضى از اصحاب خود فرمود: « اگر خوف آن را نداشتم که در دست دشمنان قرار گیرد، کتابى به شما شیعیان مى دادم که با وجود آن به هیچ چیز نیاز نداشته باشید، و آن کتاب شما را از هر چیز دیگر مستغنى و بى نیاز مى کرد. »  متن حدیث به این صورت است: « لَوْ لا أَنْ یَقَعَ عِنْدَ غَیرِکُمْ کَما وَقَعَ غَیْرُهُ، لاَءَعْطَیْتُکُمْ کِتاباً لاتَحْتاجُونَ إِلى أَحَدٍ حَتّى یَقُومَ القائِمَ ـ عَجَّلَ اللّه  تعالى فَرَجَه.»؛ (اگر [بیم آن را نداشتم] که به دست غیر شما بیفتد، چنان که چیزهاى دیگر در دست آنان افتاد؛ قطعا کتابى به شما مى  دادم که با وجود آن تا قیام حضرت حجت ـ عجّل اللّه تعالى فرجه  الشّریف ـ به هیچ کس نیاز نداشته باشید.) ر.ک: بحار الانوار، ج۲، ص۲۱۳؛ بصائر الدرجات، ص۴۷۸٫ یعنى نه تنها نیاز شما را در فروع، بلکه در همه چیز بر طرف مى کرد.

« فَیَنْبَغِى الإِحْتِیاطُ وَ التَّوَقُّفُ فى فِتَنِ آخِرِ الزَّمانِ الَّتىَ هِىَ کَقِطَعِ الَّلْیلِ الْمُظْلِمِ، حَتّى یَظْهَرَ الطَّریقُ الحَقُّ. وَ الإِحْتِیاطُ مَقْدُورٌ لِکُلِّ أَحَدٍ، وَ هُوَ عُمْدَهُ السِّلاحِ لاِءَهْلِ الإِیمانِ، وَالنّاجى هُوَ الثّابِتُ فِى الإِیمانِ، أَلدّاعى بِتَعْجیلِ الْفَرَج، أَلْمُلازِمُ لِلإِعْتِقادِ بِجَمیعِ الْمُعتَقَداتِ الْحَقَّهِ. » پس در فتنه  هاى آخر الزمان که مانند پاره هاى شب تاریک هستند، شایسته است احتیاط و توقف نمودن تا راه حق روشن گردد. و همگان توان احتیاط را دارند، و آن عمده سلاح اهل ایمان است، و تنها کسى [در این فتنه ها] نجات مى یابد که در ایمان خود استوار بوده و براى تعجیل فرج دعا کند و در اعتقاد به تمام عقاید حقه ملتزم و استوار باشد.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد