همه مراجع (به جز تبریزى و سیستانى): با وجود پرستار هم جنس، این کار براى غیرهم جنس جایز نیست ؛ ولى اگر ضرورت باشد، اشکال ندارد.[۱]

آیات عظام تبریزى و سیستانى: اگر براى انجام دادن این امور، پرستار هم جنس در دسترس نباشد و یا مهارت غیرهم جنس در این زمینه بیشتر باشد، اشکال ندارد.[۲]

 تبصره ۱ – پرستار در نگاه و لمس تنها باید به همان قسمت از بدن – که انجام معاینه به آن ارتباط دارد – اکتفا کند.

 تبصره ۲ – چنانچه پرستار براى معاینه، به نگاه و لمس بدن بیمار نیاز داشت، مانعى ندارد و در غیر این صورت، تنها باید به یکى از آن دو اکتفا کند.

 تبصره ۳ – در صورتى که معاینه از روى لباس ممکن باشد، باید به این مقدار اکتفا کند و لمس بدن جایز نیست.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – بهجت، احکام و استفتاءات، ص۲۹، س۳ و ۴ ؛ مکارم، نورى، فاضل و امام، تعلیقات على‏العروه النکاح، م۳۵ ؛ صافى، هدایه العباد، ج۲، النکاح، م۲۲ ؛ وحید، توضیح‏المسائل م۲۴۵۰ ؛ توضیح‏المسائل مراجع م۲۴۴۱٫

[۲] – تبریزى، صراط‏النجاه، ج۵، س۱۰۲۳ و ۱۰۲۴ و استفتاءات، س ۱۵۴۵ ؛ سیستانى، Sistani.org، پزشکى ، س۱ و منهاج‏الصالحین، ج۲، النکاح، م۲۰ و ۲۱٫