شیخ کلینی از ابونصیر از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود:
آیا می‌خواهی، سفارش فاطمه (ع) را برایت بخوانم؟ ابو بصیر گوید: گفتم: آری امام باقر (ع)، کیسه‌ای را بیرون آورد و از درون آن، نوشته‌ای خارج کرد و چنین خواند:
به نام خداوند بخشنده و مهربان این، وصیّت «وقف نامه» فاطمه (ع) دختر رسول خدا (ص) است که به موجب آن، باغ‌های هفتگانه[۱]خویش را وقف کرده است این باغ‌ها عبارتند از: عواف، دلال، برقه، مثیب، حسنی، صافیه و آن چیزی که متعلق به امّ ابراهیم، همسر پیامبر اکرم (ص) است سرپرستی این اموال در اختیار علی (ع) خواهد بود و پس از او به حسن و پس از حسن به حسین و پس از حسین به بزرگ‌ترین فرزندانم، خواهد رسید. خدای متعال مقداد بن اسود و زبیر بن عوام را بر این وصیّت گواه می‌گیرم و علی (ع)، این وصیّت را به رشته‌ی تحریر درآورد.
و نیز کلینی، همین روایت را از عاصم بن حمید نقل کرده ولی در آن نامی از کیسه و ظرف کوچک، نمی‌برد و در پایان روایت آمده: تولیت این اموال، پس از حسین (ع) با بزرگ‌ترین فرزندان من خواهند بود، نه فرزندان علی (ع).[۲]
روی الکلینیّ:
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ، عَنِ ابْنِ أَبِی نَجْرَانَ، عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ، عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): إِلَا أُقْرِئُکَ وَصِیَّهَ فَاطِمَهَ (ع)؟ قَالَ: قُلْتُ: بَلَى قَالَ: فَأَخْرَجَ حُقّاً أَوْ سَفَطاً فَأَخْرَجَ مِنْهُ کِتَاباً فَقَرَأَهُ: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* هَذَا مَا أَوْصَتْ بِهِ فَاطِمَهُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ (ص) أَوْصَتْ بِحَوَائِطِهَا السَّبْعَهِ[۳]: الْعَوَافِ، وَ الدَّلَالِ، وَ الْبُرْقَهِ، وَ الْمِیثَبِ، وَ الْحَسْنَى، وَ الصَّافِیَهِ، وَ مَا لِأُمِّ إِبْرَاهِیمَ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (ع) فَإِنْ مَضَى عَلِیٌّ فَإِلَى الْحَسَنِ فَإِنْ مَضَى الْحَسَنُ فَإِلَى الْحُسَیْنِ فَإِنْ مَضَى الْحُسَیْنُ فَإِلَى الْأَکْبَرِ مِنْ وُلْدِی شَهِدَ اللَّهُ عَلَى ذَلِکَ وَ الْمِقْدَادُ بْنُ الْأَسْوَدِ وَ الزُّبَیْرُ بْنُ الْعَوَّامِ وَ کَتَبَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی‌طَالِبٍ (ع).
وَ عَنْهُ، عَنْ أَبِیهِ، عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ، عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ مِثْلَهُ وَ لَمْ یَذْکُرْ حُقّاً وَ لَا سَفَطاً وَ قَالَ: إِلَى الْأَکْبَرِ مِنْ وُلْدِی دُونَ وُلْدِکَ.[۴]
[۱]ـ ابن باغ‌های هفتگانه از اموال مخیرق یهودی بوده که آن را به پیامبر اکرم (ص) داد همان‌طور که در روایت عبدالعزیز عمران آمده است یا از اموال بنی نصیر بود، و در جنگ به تصرف مسلمین درآمده و اقوال دیگری هم گفته شده است نام باغ‌های عبارت است از برقه، دلال، میثب، صافیهف‌عواف یا عواف، حسنی، و مشر به ام ابراهیم. برای اطلاع بیشتر به وفاء الوفا سمهودی ج ۲، صص ۳۵، ۱۵۲، ۱۶۲ مراجعه شود، تهذیب الاحکام ج ۹، ص ۱۴۵٫
[۲] ـ کافی ج ۷، ص ۴۸٫ مقصود فرزندان علی (ع) از همسران دیگر، است.
[۳]ـ هذه الحوائط السبعه من اموال مخیریق الیهودی الّذی أوصی بامواله إلی النّبی (ص) کما فی روایه عبدالعزیز بن عمران، أو هی من اموال بنی النضیر ممّا افاء‌ها الله علی رسوله (ص) و قیل فیها غیر ذلک، و مواضعها کما یلی: برقه و الدلال و المیثب و الصافیه: متجاورات با علی الصورین فی شرق المدینه بجزع زهره و یسقیها مهزور، و العواف و یقال لها العواف: جزع معروف بالعالیه بقرب المربوع یسقیها مهزور ایضاً، و حسنی: موضع بالقف بقرب الدلال یسقیها مهزور ایضا، و مشربه ام إبراهیم: موضع بالعالیه معروف بالقف و إنّما سمّی بمشربه امّ إبراهیم لان ماریه القبطیه ولدت إبراهیم بن النّبی (ص) هناک ـ و المشروبه بالفتح و الضم الغرفه و المشارب العلالی ـ قال ابن النجار: و هذا الموضع بالعوإلی من المدینه بین النخل و هو أکمه قد حوط علیها بلبن و لزیاده الایضاح یراجع وفاء الوفاء للسمهودی ج ۲ ص ۳۵ و ص ۱۵۲ و ص ۱۶۲ ـ نقلنا هذا التوضیح عن السیّد حسن الخرسان فی ذیل تهذیب الاحکام للشیخ الطّوسیّ ۹: ۱۴۵٫
[۴]ـ الکافی ۷: ۴۸، التهذیب ۹: ۱۴۵، دلائل الامامه: ۱۲۹ ح ۳۹، کشف الغمه: ۱: ۴۹۹٫
پاسخ دهید