نگاه هاى جایز عبارت است از:

۱ – نگاه به زن روستانشین که نوعا خود را نمى پوشاند،[۱]

۲ – نگاه به عکس بى حجاب زن ناشناس،

۳ – نگاه هم جنس به هم جنس (به جز عورت)،

۴ – نگاه به زن به منظور ازدواج (با شرایط خاص)،

۵ – نگاه به زن کهنسال[۲] که هیچ گونه رغبتى به ازدواج با او نیست،

۶ – نگاه به زن غیرمسلمان ؛ خواه از اهل کتاب باشد یا نه.[۳]

 تبصره. جواز نگاه هاى یاد شده در صورتى است که با قصد لذت و یا ترس افتادن به گناه همراه نشود.

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – از نظر برخى مراجع آیات عظام بهجت و مکارم شیرازى .

[۲] – جاهایى که به طور معمول نمى‏پوشانند مانند موها، گردن و دست‏ها .

[۳] – به جز جاهایى که به طور معمول مى‏پوشانند.