آیا این مطلب صحیح است که جهنم بر روی زمین بنا نهاده شده است و بهشت در آسمان است؟

پاسخ اجمالی

بعد از اثبات موجود بودن بهشت و جهنم، یکی از بحث های مربوط به آن، مکان بهشت و جهنم است. این سؤال از قدیم الایام و حتی در بین پیروان سایر ادیان، مطرح بوده است.

در برخی از روایات آمده است که مردی یهودی از امام علی (ع) پرسید: بهشت و جهنم در کجا واقع شده اند؟، فرمود: “بهشت در آسمان و دوزخ در زمین است.”[۱]

به راستی؛ بهشت و جهنم در کجا واقع شده است؟

از آن جا که بحث بهشت و جهنم و صحبت از وسعت، مکان و کیفیات آن؛ مربوط به عالمی غیر از عالم ماده است، شناخت مسائل آن نیز از طریق اخبار غیبی، آیات و روایات است.

درباره اصل وجود بهشت و جهنم، آیات و روایات متعددی وجود دارد.[۲] درباره مکان بهشت و جهنم آنچه برخی از علما از روایات استفاده کرده اند؛ این است که بهشت فوق آسمان های هفت گانه و جهنم در زمین هفتم قرار دارد.[۳]

اما آیا منظور از آسمان و زمین در این گونه روایات معنای ظاهری آن است یا نه؟ چیزی نمی دانیم. در قرآن، آسمان به معانی مختلفی آمده است:

الف. آسمان مادی

قرآن کریم در بسیاری از موارد واژه ی سما (آسمان) را معنای مادی آن به کار برده است که مصادیق و معانی متعددی از آن اراده می شود از جمله:

۱ – آسمان به معنای جهت بالا: «اصلها ثابت و فرعها فی السماء»؛ مانند درخت پربرکت و پاکیزه که ریشه آن در زمین ثابت و محکم است و شاخه‎های آن به آسمان کشیده شده است.[۴]

۲ – آسمان به معنای جوّ اطراف زمین: «و نزلنا من السماء ماءً مبارکاً»؛ و از آسمان آب مبارکی را فرو فرستادیم».[۵]

۳ – آسمان به معنای مکان سیارات و ستارگان: «بزرگوار آن خدایی که در آسمان برج‎ها مقرر داشته و در آن چراغ روشن خورشید و ماه تابان را روشن ساخت».[۶]

ب. آسمان به معنای معنوی:

قرآن کریم در بسیاری از موارد واژه سما (آسمان) را به معنای معنوی آن به کار برده است که از آن نیز مصادیق و معانی متعددی اراده می شود از جمله:

۱ – آسمان به معنای مقام قرب و مقام حضور که محل تدبیر امور عالم است: «اوست که امر عالم را از آسمان بسوی زمین تدبیر می‎کند».[۷]

۲ – آسمان به معنای موجود عالی و حقیقی:[۸]«روزی‎تان و آنچه به شما وعده داده می‎شود در آسمان قرار دارد».[۹]

در مورد مکان بهشت و جهنّم اختلاف نظر است:

۱  – در آسمان ها است، چون قرآن خبر از معراج پیامبر اسلام (ص) به آسمان ها مى دهد و مى فرماید: «عندها جنّه المأوى، بهشت جاویدان نزد سدره المنتهى است، همان نقطه اى که برترین مکان آسمان است»[۱۰]

۲  – بهشت و جهنّم مادى نیست تا نیازى به مکان داشته باشد. لذا با برپایى قیامت طومار زمین و کرات آسمانى در هم پیچیده مى شود، ولى بهشت و جهنّم موجود بوده و به حال خود باقى است.

۳  – بهشت و جهنّم در درون و باطن این جهان قرار دارد.[۱۱]

نتیجه: همان طور که بیان کردیم، چون این مسائل مربوط به عالمی غیر از عالم ماده است، و در آیات و روایات به _هر دلیل_ اشاره واضحی به آن نشده است، بنابراین؛ نمی توان نظر قاطعی درباره آن داد.

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]  دیلمی ، ارشاد القلوب، ترجمه رضایی،ص ۱۷۸.

[۲]  سایت مقالات علمی ایران، جعفر سبحانی.

[۳]   بحار الانوار،ج۸، ص ۲۰۵.

[۴]  ابراهیم، ۲۴.

[۵]  ق، ۹.

[۶]  «تبارک الذی جعل فی السماء بروجاً و جعل فیها سراجاً و قمرا منیراً» (فرقان، ۶۱)

[۷]  «یدبّر الامر من السماء الی الارض» (سجده، ۵)

[۸]  ر.ک: معارف قرآن، استاد مصباح یزدی، (انتشارات در راه حق، قم، ۱۳۶۷ ش)، ص ۲۳۴؛ و ر.ک: پژوهش در اعجاز علمی قرآن، دکتر محمد علی رضایی اصفهانی، انتشارات مبین، رشت، چ ۱، ۱۳۸۰، ج ۱، ص ۱۳۴.

[۹]  «و فی السماء رزقکم و ما توعدون» (ذاریات، ۲۲) با اسفاده از سؤال ۱۷۵۶ (سایت: ۱۸۵۱).

[۱۰]   نجم، ۱۵.

[۱۱]   نک:پایگاه پرسمان قرآنی.