آقایى مى پرسید: اگر خداوند اجازه مى داد که از میان محرّمات یکى را انسان مرتکب شود، و ما را در آن مخیّر مى  کرد، به نظر شما آن کار حرام کدام است؟ هر کس حرامى را مى  گفت؛ ولى خود او مى  گفت: «من غیبت را اختیار مى  کردم؛ زیرا آتش و سوز دلم خاموش نمى  شود و از غصّه ها راحت نمى شوم، مگر این که اسم طرف را در بدگویى و عیبگویى ببرم؛ لذا اگر خدا اجازه مى داد از میان گناهان یکى را اختیار کنم،غیبت را انتخاب مى کردم.»

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد