در مورد تاریخ ولادت امام علی(ع) مانند دیگر حوادث تاریخی اختلاف نظر وجود دارد. اما آنچه در میان مورخان مشهور است، همان روز ۱۳ رجب را روز تولد امام علی(ع) می‌دانند، چنانچه شیخ مفید در ارشاد می‌گوید: «… علی بن أبی طالب بن عبد المطلب بن هاشم بن عبد مناف … کنیته أبو الحسن‏ ولد بمکه فی البیت الحرام یوم الجمعه الثالث عشر من رجب سنه ثلاثین من عام الفیل و لم یولد قبله و لا بعده مولود فی بیت الله تعالى سواه»؛‏[۱] على بن ابى طالب بن هاشم بن عبد مناف.
..
کنیه‌‏اش ابو الحسن است، و در شهر مکه در خانه کعبه در روز جمعه سیزدهم ماه رجب در سال سى‌‏ام عام الفیل[۲]به دنیا آمد، و کسى پیش از آن حضرت و نه بعد از او در (خانه کعبه و) بیت اللَّه الحرام به دنیا نیامد.
همچنین شیخ طوسی معتقد است: «… عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ بْنِ هَاشِمِ بْنِ عَبْدِ مَنَافٍ وَ هُوَ وَصِیُّ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ خَلِیفَتُهُ… کُنْیَتُهُ أَبُو الْحَسَنِ (ع)‏  وُلِدَ بِمَکَّهَ فِی الْبَیْتِ الْحَرَامِ یَوْمَ الْجُمُعَهِ لِثَلَاثَ عَشْرَهَ خَلَتْ مِنْ رَجَبٍ بَعْدَ عَامِ الْفِیلِ بِثَلَاثِینَ سَنَه»؛[۳] على بن ابى طالب بن هاشم بن عبد مناف، وصی و جانشین رسول خدا(ص)… کنیه‌‏اش ابو الحسن است، وی روز جمعه سیزدهم ماه رجب در سال سى‌‏ام عام الفیل، در شهر مکه و در خانه کعبه متولد شد.
البته، گزارش‌های غیر مشهور نیز در مورد تاریخ ولادت امام علی(ع) وجود دارد؛ مانند: «رَوَى صَفْوَانُ الْجَمَّالُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع) قَالَ وُلِدَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) فِی یَوْمِ الْأَحَدِ لِسَبْعٍ خَلَوْنَ مِنْ شَعْبَان »؛‏[۴] صفوان جمال به نقل از امام صادق(ع) می‌گوید امیر المؤمنین علی(ع) روز یک‌شنبه هفتم شعبان تولد یافت.
«
و قد قیل‏ إنه (ع) ولد فی الثالث و العشرین من شعبان»؛‏[۵] و بعضی گفته‌اند ولادت علی(ع) روز ۲۳ شعبان بود.

 

منبع: اسلام کوئست


پی نوشت ها

[۱]. شیخ مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله على العباد، محقق، مصحح، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، ج ‏۱، ص ۵، کنگره شیخ مفید، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق.‏

[۲]. یعنى سى سال پس از داستان لشکرکشى ابرهه به شهر مکه براى خراب کردن خانه کعبه.

[۳]. طوسى، محمد بن الحسن‏،تهذیب الأحکام، محقق مصحح، خرسان، حسن الموسوى، ج ‏۶، ص ۱۹، دار الکتب الإسلامیه، تهران،چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.‏

[۴]. طوسى، محمد بن الحسن‏، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج ‏۲، ص ۸۵۲، مؤسسه فقه الشیعه، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۱ ق.‏

[۵]. مجلسى، محمد باقر،‏بحار الأنوار، ج ‏۳۵، ص ۷، دار إحیاء التراث العربی‏، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق.‏