آیات عظام امام، خامنهاى و نورى: بین تقلید از مجتهد زنده و بقا بر تقلید مجتهد دوم، مخیرید.[۱]

آیهاللّه مکارم: مىتوانید در مسائلى که به فتواى مجتهد اول عمل کردهاید، باقى بمانید.[۲]

آیهاللّه تبریزى: در مسائلى که یاد گرفتهاید هر کدام را که اعلم از دیگرى و اعلم از مجتهد زنده بدانید، باید بر تقلید او باقى بمانید و در صورت شک، مىتوانید به مجتهده زنده رجوع کنید و در مسائلى که یاد نگرفتهاید، باید به مجتهد زنده رجوع نمایید.[۳]

آیهاللّه بهجت: تنها در مسائلى که به فتواى آن دو عمل کردهاید، باید بر اعلم باقى بمانید. اگر مجتهد زنده اعلم باشد، نمىتوانید بر آن دو باقى بمانید.[۴]

آیهاللّه صافى: اگر مجتهد دوم، اعلم از مجتهد اول و زنده باشد، بقا بر تقلید او اشکال ندارد و اگر مجتهد اول اعلم و مجتهد دوم اعلم از مجتهد زنده باشد، در فتواى این دو مجتهد (میت)، به احتیاط عمل کنید.[۵]

آیات عظام سیستانى، فاضل و وحید: باید از کسى که اعلم است، تقلید کنید.[۶]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[۱] – امام و نورى، تعلیقات على العروه، م ۶۱ و دفتر: خامنهاى.

[۲] – استفتائات، ج ۱، س ۲۷٫

[۳] – استفتائات، س ۸٫

[۴] – توضیحالمسائل، م ۱۲، ۱۴، ۱۵٫

[۵] – جامعالاحکام، ج ۱، س ۳۴٫

[۶] – سیستانى، منهاج الصالحین، ج ۱، م ۱۶؛ وحید، توضیحالمسائل، م ۹؛ فاضل، جامعالمسائل، ج ۱، س۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۲۳، ۲۴٫