ابن نما گوید:
درباره‌ی مدفن سر مطهّر اختلاف است. برخی گویند عمرو بن سعد آن را در مدینه دفن کرد. از منصور بن جمهور نقل شده که وارد خزانه‌ی یزید شد. وقتی که گشودند، سر مطهّر را آن‌جا دید. به غلامش سلیم گفت: این کیسه‌ی چرمین را نگهداری کن که از گنج‌های بنی امیّه است. چون آن را گشود، سر امام حسین (ع) در آن بود که به رنگ مشکی خضاب شده بود. به غلامش گفت: پارچه‌ای بیاور. پارچه‌ای آورد و آن را در آن پیچید و در دمشق، کنار «باب الفرادیس»، نزدیک برج سوم از سمت مشرق دفن کرد.
گروهی از مردم مصر به من گفته‌اند: مدفن سر مطهّر نزد آنان است و به نام «مشهد الکریم» نامیده می‌شود؛ بقعه‌ای طلایی است و در مناسبت‌ها به زیارت آن می‌روند و معتقدند که آن سر مطهّر آن‌جا دفن شده است. ولی قول مورد اعتماد آن است که آن سر را پس از گرداندن در شهرها برگردانده و به بدن ملحق ساختند و با جسد دفن شد.
قال ابن نما:
وَ أَمَّا الرَّأْسُ الشَّرِیفُ اخْتَلَفَ النَّاسُ فِیهِ، قَالَ قَوْمٌ: إِنَّ عَمْرَو بْنَ سَعِیدٍ دَفَنَهُ بِالْمَدِینَهِ وَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ جُمْهُورٍ أَنَّهُ دَخَلَ خِزَانَهَ یَزِیدَ بْنِ مُعَاوِیَهَ لَمَّا فُتِحَتْ فَوَجَدَ بِهِ، فَقَالَ لِغُلَامِهِ سُلَیْمٍ: احْتَفِظْ بِهَذِهِ الْجُونَهِ فَإِنَّهَا کَنْزٌ مِنْ کُنُوزِ بَنِی أُمَیَّهَ، فَلَمَّا فَتَحَهَا، إِذَا فِیهَا رَأْسُ الْحُسَیْنِ (ع) وَ هُوَ مَخْضُوبٌ بِالسَّوَادِ فَقَالَ لِغُلَامِهِ: آتنی ائْتِنِی بِثَوْبٍ فَأَتَاهُ بِهِ فَلَفَّهُ ثُمَّ دَفَنَهُ بِدِمَشْقَ عِنْدَ بَابِ الْفَرَادِیسِ عِنْدَ الْبُرْجِ الثَّالِثِ مِمَّا یَلِی الْمَشْرِقَ.
وَ حَدَّثَنِی جَمَاعَهٌ مِنْ أَهْلِ مِصْرَ أَنَّ مَشْهَدَ الرَّأْسِ عِنْدَهُمْ یُسَمُّونَهُ مَشْهَدَ الْکَرِیمِ، عَلَیْهِ مِنَ الذَّهَبِ شَیْءٌ کَثِیرٌ یَقْصِدُونَهُ فِی الْمَوَاسِمِ وَ یَزُورُونَهُ وَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُ مَدْفُونٌ هُنَاکَ. وَ الَّذِی عَلَیْهِ الْمُعَوَّلُ مِنَ الْأَقْوَالِ أَنَّهُ أُعِیدَ إِلَى الْجَسَدِ بَعْدَ أَنْ طِیفَ بِهِ فِی الْبِلَادِ وَ دُفِنَ مَعَهُ.[۱]
[۱]– مثیر الاحزان: ۱۰۶، عنه البحار ۴۵: ۱۴۴، روضه الواعظین ۱: ۱۹۲٫
پاسخ دهید