از توصیه‌های اوست:

«اگر کسی برخوردی ناپسند با ما داشت و بعد طلب بخشش کرد، چه راست بگوید چه دروغ، باید او را عفو کنیم. اگر انتظار داریم گناهانمان عفو شود، باید خودمان هم عفو کنیم.»

«قهر کردن با دیگران، یعنی قطع علاقه‌ی قلبی، حالت حقد و بدبینی نسبت به برادران مسلمان را در دل داشتن حرام است و بروز دادن آن حرام دوم.»

«… ما دو کار مهم داریم: یکی ظاهری و دیگری باطنی؛ کار ظاهری این است که در همه‌ی مجامع و نمازها شرکت و کار باطنی این است که هر جا هستیم، صلح ایجاد کنیم و بغض را از بین ببریم. اگر قلب‌هایمان با هم مهربان باشد، خداوند رحمتش را نازل می‌کند.»

رسم خوبان ۳۰ – امر به معروف و نهی از منکر، ص ۳۳٫ / حماسه‌سازان عصر امام خمینی (ره)، ص ۶۳٫