افزایش پیدا نکردن روزی با حرص و اجحاف

روزی با حرص افزایش پیدا نمی‌کند. حدیث داریم امام صادق فرمود: «وَ إِنْ کَانَ الرِّزْقُ مَقْسُوماً فَالْحِرْصُ‏ لِمَاذَا؟»[۱] وقتی رزق تقسیم شده است، آقای کاسب، آقای بازاری، آقای راننده حرص برای چیست؟ اجحاف برای چیست؟ لجام گسیختگی قیمت‌ها برای چیبست؟ بی‌انصافی در بازار برای چیست؟ شما فکر کردید جنسی که خود مسئولین می‌گویند عمده‌فروش سه درصد، خرده فروش ده درصد حق دارد سود بگیرد با ۵۰ درصد روی آن می‌کشید و دست مشتری می‌دهید، فکر می‌کنید این حرص روزی مقدّر تو را افزایش می‌دهد، این هزینه‌ی بیماری شما می‌شود، در جای دیگر هزینه می‌شود.

محروم بودن حریص از آرامش و رضایت

وجود مقدّس نبیّ مکرّم اسلام طبق روایتی اگر- به نظرم روایت از پیامبر باشد، حالا من معصوم عرض می‌کنم – فرمود: حریص از دو چیز محروم است «الرَّاحَهَ وَ حُرِمَ‏ الرِّضَا»[۲] یکی آرامش و رضایت است. آرامش که ندارد و راضی نیست. مدام می‌دود، مدام تلاش می‌کند، در واقع می‌خواهد با حرص خود افزایش کاذب به روزی دهد.

نکته‌ی دوم این است با حرص روزی افزایش پیدا نمی‌کند و نکته‌ی سوم آن است که در زندگی تدبیر لازم است و چهارم روزی را بر خودمان حرام نکنیم.

حیث حلال و حرام بودن وسایل عالم

شما که می‌گویید روزی مقدّر است، کسانی که ربا می‌خورند مقدّر است؟ کسانی که رشوه می‌گیرندد روزی مقدّر است؟ کسانی که مال مردم را می‌خورند و از دیوار مردم بالا می‌روند و سرقت می‌کنند این روزی مقدّر است؟ یک مثال می‌زنیم این زبان که خدا به انسان داده است اگر فحش دهد، خدا به او گفته است که فحش بدهد. این انگور که خدا آفریده است، اگر کسی شراب درست کند، خدا گفته است شراب درست کن. تمام وسایل این عالم دو حیث حلال و حرام دارد، می‌شود با انگور شراب درست کرد، می‌شود با انگور سرکه درست کرد. می‌شود با زبان قرآن خواند، می‌شود دروغ گفت. می‌شود با چشم قرآن خواند، می‌شود قرآن دید، می‌شود به نامحرم نگاه کرد. روزی حرام جزو روزی مقدّر نیست، روزی مقدّر روزی حلال است.

[۱]– عیون الحکم و المواعظ (للیثی)، ص ۳۴۴٫

[۲]– وسائل الشیعه، ج ‏۱۶، ص ۲۰٫