احمد سال ۱۳۵۳، موفق به اخذ مدرک دیپلم فنی شد و در شانزدهم آبان سال ۱۳۵۳ به خدمت زیر پرچم احضار گردید. پس از اعزام به خدمت، در مرکز زرهی شیراز، دوره‌ی تخصصی تانک را با موفقیت طی کرد و متعاقب خاتمه‌ی دوران آموزشی، با درجه‌ی گروهبان سوّمی و رسته‌ی سازمانی فرمانده تانک در گردان سوار – زرهی ۲۶۵۴ تیبپی یکم لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه، به شهر مرزی سرپل ذهاب در غرب کشور اعزام شد.
به رغم فضای سراسر خفقان حاکم بر ارتش طاغوت، گروهبان سوّم زرهی احمد متوسّلیان، از کمترین فرصت‌ها برای افشای ماهیت ضد اسلامی رژیم پهلوی در بین سربازان هم قطار خود، به نحو احسن استفاده می‌کرد.
در جلسات نیمه مخفی که به ابتکار خود او برپا می‌شد، به قدر مقدور، از دلایل مخالفت اقشار میلیونی مردم با رژیم سرکوبگر آریامهری و حقانیت مبارزه و راه حضرت امام خمینی (ره) با سربازان سخن می‌گفت. هوشیاری و ذکاوت احمد در شناسایی و گزینش سربازان مخالف دستگاه طاغوت و انتخاب محمل مناسب برای تشکیل این جلسات ضد امنیتی (!) موجب شده بود تا عناصر اطلاعاتی حفاظت و رُکن ۲ ارتش، به رغم حساسیتی که نسبت به «گروهبان متوسّلیان» به عنوان سربازی کاملاً مذهبی داشتند، نتوانند کوچک‌ترین مدرکی از فعالیت‌های سیاسی – تبلیغی وی در ارتش به دست آورند.
در هاله‌ای از غبار، ص ۱۶ و ۱۷٫
پاسخ دهید