مى توان گفت: در میان اصحاب حضرت رسول ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ افرادى فوق  العاده به ایشان علاقه و محبت داشتند. وقتى ابوذر ـ رضوان اللّه تعالى علیه ـ در بیابان به آب رسید، گفت: تا حضرت رسول ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ آب نخورد، من نمى خورم!(بحار الانوار، ج ۲۱، ص ۲۱۴؛ ج ۲۲، ص ۴۲۹؛ تفسیر قمى، ج ۱، ص ۲۹۴٫) این چه محبّتى است؟! آیا مى شود گفت ابوذر تشنه نبود؟!

هم چنین در میان اصحاب حضرت امیرالمؤمنین ـ علیه  السّلام ـ افرادى دیده مى شود که علاقه ى فوق العاده به صاحب ولایت داشتند و تا دم مرگ و شهادت در این راه استقامت کردند. نظیر میثم تمّار ـ رضوان اللّه تعالى علیه .

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد