چرا امام حسین (علیهالسلام) یمن را که سابقه اى شیعى داشت، براى محل قیام خود انتخاب نکرد؟
در کلمات بزرگانى همانند ابن عباس، این پیشنهاد مطرح شد که امام حسین (علیهالسلام) به سمت یمن رفته، از آنجا داعیان خود را به اطراف بفرستد و نهضت خود را ساماندهى کند تا بتواند در مقابل یزید بایستد.[۱]
حال در اینجا این پرسش مطرح مىشود که چرا امام (علیهالسلام) اصلاً این گزینه را مدنظر قرار نداد؟
در پاسخ به این پرسش باید به امور زیر توجه داشت:
۱ – گرچه اهل یمن از حضور حضرت على (علیهالسلام) در زمان رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) در یمن خاطره خوشى داشتند[۲] و تمایلاتى نسبت به آن حضرت علیهالسلام ابراز مىداشتند؛ اما هرگز نمىتوان در مقایسه با کوفه، این سرزمین را در این زمان به عنوان پایگاهى براى شیعه معرفى کرد.
۲ – پیشینه اهل یمن نشان مىدهد که نمىتوان در مواقع بحرانى بر روى آنها حساب ویژهاى باز کرد؛ زیرا در زمان حکومت حضرت على (علیهالسلام) ، همین یمنیان در مقابل سپاه نه چندان قوى و قدرتمند معاویه، در سلسله حملاتى (مشهور به غارات)[۳] کوتاهى کرده و فرماندار خود عبیداللّه بن عباس را تنها گذاشتند؛ به گونهاى که او ناچار به کوفه فرار کرد و سپاهیان بىرحم معاویه به رهبرى بسر بن ابى ارطاه، به راحتى شهر را اشغال نمودند و عدهاى از مردم را ـ که در میان آنها دو طفل کوچک عبیداللّه بن عباس نیز وجود داشتند ـ قتل عام کردند.[۴]
۳ – یمن در این زمان از شهرهاى مرکزى و مهمّ مملکت اسلامى به شمار نمىرفت و مانند کوفه به شهرهایى همانند بصره، مدائن و دیگر شهرهایى که امکان فراهم آمدن یاران امام (علیهالسلام) و ملحق شدن آنها به سپاه آن حضرت در کوفه وجود داشت، نزدیک نبود.
۴ – سابقه ارتداد قبایلى از یمن در ماههاى آغازین رحلت پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، پیشینهاى منفى از این کشور در اذهان باقى گذاشته بود و این احتمال وجود داشت که در صورت مرکزیت آن براى قیام امام حسین (علیهالسلام) مردم، این قیام علیه حکومت را با آن پیشینه بسنجند و آنها را از یک سنخ ببینند؛ به ویژه آنکه دستگاه حکومت اموى به خوبى مىتوانست از این پیشینه در راه آلوده کردن قیام آن حضرت بهرهبردارى کند.
۵ – دورى یمن از دیگر شهرهاى اسلامى و جدا افتادگى آن، این امکان رابه راحتى به حکومت اموى مىداد که در صورت وقوع قیام، آنرا به راحتى سرکوب کند.
۶ – امام حسین (علیهالسلام) در این زمان دعوتى جدّى از سوى یمنیان نداشت؛ بنابراین انگیزهاى در میان آنان براى دفاع از آن حضرت در مقابل یزید وجود نداشت و انگیزههایى که در مردم کوفه براى دعوت از امام (علیهالسلام) وجود داشت ـ حتى یک صدم آنها ـ در یمنیان وجود نداشت؛ انگیزههایى همچون: دفاع عقیدتى از اهلبیت (علیهمالسلام) ، بازسازى مرکزیت کوفه در مقابل شام، احیاى حکومت عدل علوى در کوفه، رهایى از ظلم و ستم بنىامیه و … .
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
نویسنده:گروه مؤلفان
[۱] – الکامل فى التاریخ، ج ۲، ص ۵۴۵٫
[۲] – همان، ج ۱، ص ۶۵۱٫
[۳] – براى اطلاع کامل ر.ک: الغارات.
[۴] – الکامل فى التاریخ، ج ۲، ص ۴۳۱٫
پاسخ دهید