عامل تأثیرگذاری بر دیگران، اخلاص و به خصوص اصلاح شاکله و نیل به مقام محبت است. اگر انسان با مقام محبت الهی به دنبال اصلاح مردم باشد، تربیتش اثرگذار خواهد بود. مانند صفتی که در حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) وجود دارد؛ «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ»  و یا «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ»؛  برای پیشرفت در این امر باید به هدایت مردم، حریص و نسبت به مؤمنین، رئوف و رحیم بود.