همسرش می‌گوید: گاهی که اتفاق می‌افتاد و گذری به تفرّجگاه و باغ و بستانی داشتیم، ناگهان می‌دید که با یک جمله «همین جا باشید الان برمی‌گردم» غیبش می‌زد. وقتی برمی‌گشت، می‌پرسیدم که کجا رفته بودی! می‌گفت: «دیدم شما مشغولید، گفتم نماز اول وقت بخوانم.» اگر می‌گفتم:«قضا که نمی‌شد، چه عجله‌ای داشتی؟ می‌دانید چه می‌گفت!»

«تمام نماز یومیه‌ی ما بیشتر از نیم ساعت وقت نمی‌گیرد، اما شکوه و عظمت نماز آن قدر بزرگ و سنگین است که این نیم ساعت برای برخی از ما، مثل یک قرن طولانی می‌شود. علت این موضوع هم دل متکبّری است که داریم. «و استعینوا بالصبر و الصلوه فانها لکبیره الا علی الخاشعین.» از صبر و نماز استعانت بجویید، گرچه این جز برای خاشعین سنگین و بزرگ است.»

رسم خوبان ۲۱- عبادت و پرستش، ص ۴۷٫ / شهرداران آسمانی، ص ۸۹٫