به گفته‌ی ابن اعثم:
پس از او برادرش محمّد بن عبدالله بن جعفر به میدان رفت، در حالی که چنین می‌گفت:
به پیشگاه خداوند شکایت می‌برم از تجاوز، از کار گروهی گمراه و کوردل، آنان که نشانه‌های قرآن و آیات محکم آن را دگرگون ساختند و کفر و طغیان را آشکار نمودند.
پس جنگید تا به شهادت رسید. رحمت خدا بر او باد!
قال ابن أعثم:
و خرج من بعده أخوه محمّد بن عبدالله بن جعفر بن أبی‌طالب و هو یقول:
نشکو إلى الله من العدوان فعال قوم فی الرّدی عُمیان
قد بدّلوا معالم الفرقان و محکم التّنزیل و التّبیان
و أظهروا الکفر مع الطّغیان
فقاتل حتّی قُتل (ع).[۱]
[۱]– الفتوح ۵: ۱۲۷، مقتل الخوارزمی ۲: ۲۰۶، المناقب لابن شهر آشوب ۴: ۱۰۶، البحار ۴۵: ۳۴، العوالم ۱۷: ۲۷۷، و الاخیرین: ثمّ قاتل حتّی قتل عشره انفس قتله عامر بن نهشل التّمیمی، و هو لیس باخ لعبد الرّحمن.
پاسخ دهید