به گفته‌ی ابن اعثم:

پس از او جعفر بن عقیل به میدان رفت، در حالی که می‌گفت:

منم جوان ابطحی از آل ابی‌طالب، از تیره‌ای در هاشم و غالب.

بحق، ما سروران پیشگامانیم؛ این حسین (ع) است، سرور پاکان.

سپس حمله کرد و جنگید تا شهید شد. رحمت خدا بر او باد!

 قال ابن أعثم:

و خرج من بعده جعفر بن عقیل بن ‌أبی‌طالب و هو یقول:

أَنَا الْغُلَامُ الْأَبْطَحِیُّ الطَّالِبِیُّ             مِنْ مَعْشَرٍ فِی هَاشِمٍ مِنْ غَالِبٍ‏

وَ نَحْنُ حَقّاً سَادَهُ الذَّوَائِبِ            هَذَا حُسَیْنٌ سیّد الْأَطَائِب‏

ثمّ حمل فقاتل حتّی قُتل –رحمه الله-.[۱]

[۱]– الفتوح ۵: ۱۲۶، مقتل الخوارزمی ۲: ۲۶، المناقب لابن شهر آشوب: ۴: ۱۰۵، البحار ۴۵: ۳۲ و اضاف فیه: من عتره البّر التّقی العاقب، و العوالم ۱۷: ۲۶۷، مقتل أبی الأحرار: ۲۲۳٫