[استادم] شاگردانش را به این سجده [طولانی با ذکر یونسیّه] توصیه می‌نمود و هر که به آن عمل می‌کرد، تأثیرش را در حالات خویش می‌یافت؛ خصوصا هر کس که طول سجودش بیشتر بود.

 و بعضی از شاگردانش آن را هزار مرتبه می‌گفتند و بعضی کمتر و بعضی بیشتر. و شنیدم که بعضی از آنان سه هزار مرتبه می‌گفت.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۸۹