شیخ طوسی گفته است:
هنگامی که برای زیارت آن بانو ایستادی، چنین بگود:
ای بانوی آزموده! خدای متعل تو را آزمود پیش از این که تو را بیافریند و تو را بر آن چیزی که آزمود شکیبا یافت و ما گمان می‌کنیم که از دوستداران و تصدیق کنندگان تو هستیم و به هر آنچه، پدر بزرگوارت ـ درود خدا بر او و خاندانش بادـ و نیز بر آنچه جانشین او آورده شکیبا هستیم. از تو می‌خواهیم: اگر تو را تصدق کردیم ما را با تصدیقمان به آن دو بزرگوار، ملحق سازی تا به خودمان، این مژده را بدهیم که به واسطه‌ی ولایت شما پاک و پاکیزه شده‌ایم.
و نیز مستحب است که بگویی:
سلام بر تو، ای دختر فرستاده‌ی خا (ص)! سلام بر تو، ای دختر پیامبر اکرم (ص)! سلام بر توف‌ای دختر حبیب خدا! سلام بر تو، ای دختر دوست و خلیل خدا! سلام بر تو، ای دختر برگزیده‌ی خدا! سلام بر تو، ای دختر امین خدا! سلام بر تو، ای دختر بهترین آفریده خدا! سلام بر تو، ای دختر برترین پیامبران و فرستادگان و فرشتگان الهی! سلام بر تو، ای دختر بهترین آفریده‌ها! سلام بر تو، ای سرور بانوان دو جهان از اوّلین وآخرین! سلام بر تو، ای همسر ولی خدا و بهترین آفریده پس از پیامبر خدا (ص)! سلام بر تو ای، مادر حسن و حسین (ع) دو سرور جوانان بهشت! سلام بر تو، ای راستگوی شهیده سلام بر تو، ای دانشمند و همنشین جبرئیل و فرشتگان! سلام بر تو، ای ستمدیده‌ای که حقش به زور گرفته شد! سلام بر تو، ای ستم کشیده و مورد غضب دشمنان واقع شده! سلام بر تو، ای فاطمه (ع) دختر رسول خدا (ص) و سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد!
درود خدا بر روان و جسم تو باد! شهادت و گواهی می‌دهم که تو از دنیا رفتی با برهان و دلیل از جانب پروردگارت و بر این که هر کس تو را شاد کرد پیامبر اکرم (ص) را شاد ساخته، و هر که تو را آزرده کرد، رسول خدا (ص) را آزرده کردهف‌هر که با تو قطع کرد، با پیامبر اکرم (ص) قطع کرده و هر که به تو پیوست، به رسول خدا (ص) پیوست است زیرا تو،پاره تن او بودی و روح و جانی که میان قفسه سینه پیامبر اکرم (ص) است.
گواه می‌گیرم خدا و فرستادگان و فرشتگانش را که، من از هر کس که تو از او خشنودی، خشنود و بر هر کس که خشم‌گیری، خشمگینم، بیزارم از هر که تو از او بیزاری، دوست دارم کسی را که تو او را دوست داری، دشمن دارم کسی را که تو دشمن داری، و از هر کس که تو بر او خشمگین هستی من نیز خشمگینم، و دوست می‌دارم هر که را تو دوست می‌داری.
و خدای متعال بر گواهی و حسابرسی و کیفر و پاداش، کفایت می‌کند.
زیارتها (ع)
قال الطّوسیّ:
و إذا وقف علیها للزیاره فلیقل:
یَا مُمْتَحَنَهُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَهً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَکِ أَوْلِیَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِکُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَى بِهِ وَصِیُّهُ فَإِنَّا نَسْأَلُکِ إِنْ کُنَّا صَدَّقْنَاکِ إِلَّا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوَلَایَتِکِ. و یستحبّ أیضا أن تقول: السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ نَبِیِّ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ حَبِیبِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ خَلِیلِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ صَفِیِّ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَمِینِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ خَیْرِ خَلْقِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِیَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلَائِکَتِهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ خَیْرِ الْبَرِیَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا سَیِّدَهَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا زَوْجَهَ وَلِیِّ اللَّهِ وَ خَیْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الصِّدِّیقَهُ الشَّهِیدَهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الرَّضِیَّهُ الْمَرْضِیَّهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْفَاضِلَهُ الزَّکِیَّهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِیَّهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا التَّقِیَّهُ النَّقِیَّهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْمُحَدَّثَهُ الْعَلِیمَهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْمَظْلُومَهُ الْمَغْصُوبَهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ أَیَّتُهَا الْمُضْطَهَدَهُ الْمَقْهُورَهُ، السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا فَاطِمَهُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکِ وَ عَلَى رُوحِکِ وَ بَدَنِکِ أَشْهَدُ أَنَّکِ مَضَیْتِ عَلَى بَیِّنَهٍ مِنْ رَبِّکَ وَ أَنَّ مَنْ سَرَّکِ فَقَدْ سَرَّ رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنْ جَفَاکِ فَقَدْ جَفَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنْ قَطَعَکِ فَقَدْ قَطَعَ رَسُولَ اللَّهِ لِأَنَّکَ بَضْعَهٌ مِنْهُ وَ رُوحُهُ الَّذِی بَیْنَ جَنْبَیْهِ أَشْهَدُ اللَّهَ وَ رُسُلَهُ وَ مَلَائِکَتَهُ أَنِّی رَاضٍ عَمَّنْ رَضِیتِ عَنْهُ سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَیْهِ مُتَبَرِّئٌ مِمَّنْ تَبَرَّأْتِ مِنْهُ مُوَالٍ لِمَنْ وَالَیتِ مُعَادٍ لِمَنْ عَادَیْتِ مُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتِ مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْتِ- وَ کَفى بِاللَّهِ شَهِیداً وَ حَسِیباً وَ جَازِیاً وَ مُثِیباً.[۱]
[۱]. مصباح المتهجد: ۷۱۱ـ ۷۱۲٫
پاسخ دهید