با توجه به حکمت عزادارى بر اهل بیت (علیهم السلام)  ـ به خصوص امام حسین (علیه السلام)  ـ حدّ عزادارى را شرع و عقلاء تعیین مى کنند. اگر عزادارى در شیوه هایى اجرا شود که شور را بر شعور غالب سازد و به نوعى موجب انحراف از فلسفه عزادارى گردد؛ خارج از حدود عزادارى مشروع، مقبول، موجّه و معقول است. اگر قالب هاى عزادارى به گونه اى باشد که عقلاى جامعه، آن را تقبیح کرده، آن را موجب وهن مذهب و آموزه هاى اصلى عاشورا مى دانند، قطعا حدّ غیرمجاز عزادارى خواهد بود.

  گفتنى اینکه شکل و صورت عزادارى، باید به گونه اى باشد که بتواند هسته و محتواى اصلى پیام عاشورا را به مردم ابلاغ کند و باور انسان ها را نسبت به آنها تقویت نماید، ولى اگر این ظاهر به صورتى درآید که نه تنها باطن و مغز را نشان ندهد، بلکه باعث گردد اصل مسأله و موضوع خدشه دار شود، شکل و صورت مناسبى نخواهد بود و این لباس بر قامت این تن رعنا، راست نخواهد آمد.

  به عنوان مثال قمه زنى ـ که یک گونه خاص عزادارى است ـ نه تنها شعارها و گفتارهاى اصلى عاشورا را به درستى ابلاغ نمى کند؛ بلکه چنانچه مقام معظم رهبرى فرمودند، موجب وهن قضیه کربلا مى گردد و لذا غیرمجاز است.[۱]

نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها

نویسنده:گروه مؤلفان

[۱] – در این خصوص نگا: پیرامون عزادارى عاشورا، (مجموعه سخنان، استفتائات و جواب‌هاى مقام معظم رهبرى در خصوص عاشورا).