همه مراجع (به جز بهجت، صافى و مکارم): اگر با حق زناشویى شوهر منافات داشته باشد، بنابر احتیاط واجب باید اجازه بگیرد. امّا اگر شوهر او را از روزه گرفتن باز دارد، باید اطاعت کند؛ هر چند با حق زناشویى او منافات نداشته باشد.[۱]

آیات عظام بهجت و مکارم: بنابر احتیاط واجب، باید از شوهر اجازه بگیرد؛ هر چند با حق زناشویى او منافات نداشته باشد.[۲]

آیه اللّه  صافى: اگر با حق شوهر منافات داشته باشد، باید از شوهر اجازه بگیرد و  اگر منافات نداشته باشد، بنابر احتیاط واجب باید اجازه بگیرد. اگر شوهر، او را از  روزه گرفتن باز دارد، باید اطاعت کند؛ هر چند با حق زناشویى او هم منافات  نداشته باشد.[۳]

پی نوشت ها

[۱] – امام، سیستانى و نورى، تعلیقات على العروه، اقسام الصوم، السابع ؛ تبریزى، منهاج الصالحین، ج ۱، م۱۰۶۷ ؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۲، م ۱۰۶۷ و دفتر: خامنه اى.

[۲] – مکارم، تعلیقات على العروه، اقسام الصوم، السابع ؛ بهجت، وسیله النجاه، ج ۱، م ۱۱۸۶٫

[۳] – صافى، هدایه العباد، ج ۱، م ۱۳۹۹٫