روحانیت باید مبلّغ معصومین (علیهم السلام) بوده و ادبیات تبلیغش ادبیات ائمه (علیهم السلام) باشد. تنها ادبیات ائمه، ادبیات مؤثر است و نفس تربیت می‌کند؛ چرا که متناسب با فطرت است. البته گاهی نیز لازم است در منبر شعر حکیمانه خوانده شود اما نباید همه منبر در این اشعار خلاصه شود. چه لزومی دارد انسان عمر خود را صرف تبلیغ ادبیات یک شاعر کند که هم شعر خوب دارد و هم حرف بد؟ مگر مأموریت مبلغین، تبلیغ شاعران است؟ مبلّغ موظف است کتاب خدا و معارف اهل‌بیت ‌(علیهم السلام) را که «خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ»  هستند به مردم برساند.