در نیمروز اوّل عاشورا با آنکه تشنگى به شدّت به امام (علیه‌السلام) ، یاران و خانواده‌اش فشار مى‌آورد؛ اما در هیچ‌یک از منابع معتبر، گزارشى وجود ندارد که مضمون آن درخواست آب از سوى امام (علیه‌السلام)  از دشمن باشد.

  اصولاً در هیچ‌یک از این منابع به محوریت و اهمیّت مسأله عطش ـ چنان‌که در بین منابع متأخر و برخى مداحان مشهور شد ـ برخورد نمى‌کنیم. جالب آنکه با مطالعه دقیق رجزها و اشعار حماسى امام (علیه‌السلام)  و یارانش در معرکه نبرد، هیچ‌گونه اشاره‌اى به مسأله تشنگى و فشار آن نمى‌بینیم.

  بالعکس آنچه در این اشعار و نیز کلمات و عبارات امام (علیه‌السلام)  در روز عاشورا مى‌بینیم، سراسر حکایت از عزّت، حماسه و سربلندى دارد. به عنوان مثال کافى است اشاره کنیم که این عبارت مشهور در بحبوحه نبرد روز عاشورا از امام حسین (علیه‌السلام)  صادر شده است:

  «اَلا و ان الدعى بن الدعى قد رکزنى بین اثنتین بین السلّه و الذلّه و هیهات منا الذلّه یابى اللّه‌ ذالک لنا و رسوله و المؤمنون و حجورٌ طابت و طهرت و انوفٌ حمیّه و نفوسٌ ابیّه من ان نؤثر طاعه اللئام على مصارع الکرام»؛[۱] «آگاه باشید که زنازاده پسر زنازاده (ابن زیاد) مرا بین دو چیز مخیر ساخته است: یا با شمشیر کشیده آماده جنگ شوم یا لباس ذلّت بپوشم و با یزید بیعت کنم؛ ولى ذلّت از ما بسیار دور است و خدا و رسول خدا و مؤمنان و پرورده‌شدگان دامن‌هاى پاک و اشخاص با حمیّت و مردان با غیرت، چنین کارى را بر ما روا نمى‌دانند که ذلّت اطاعت از مردم پست را بر کشته شدن با عزّت ترجیح دهیم».

  در برخى مجالس و محافل عزادارى، محور عزّت و حماسه و سربلندى در این نهضت کم‌رنگ‌تر شده و در عوض رقّت و عطوفت بر امام (علیه‌السلام)  به عنوان محور اصلى مورد توجه قرار گرفته است. عده‌اى به منظور هر چه رقیق‌تر نشان دادن صحنه کربلا، برخى از گزارش‌هاى غیرواقعى افزوده‌اند و در برخى از موارد، چهره‌اى ذلیلانه از امام (علیه‌السلام) به نمایش گذاشته‌اند.

  به عنوان مثال در بعضى از این گزارش‌هاى دروغین، چنین آمده است: «امام (علیه‌السلام) به نزد عمر بن سعد رفته و از او سه درخواست کرد که درخواست دوم امام (علیه‌السلام) چنین بود: «اسقونى شربه من الماء فقد نشفت کبدى من الظماء»؛[۲] «مرا مقدارى آب بنوشانید که جگرم از تشنگى مى‌سوزد». ابن سعد نیز وقیحانه این درخواست را رد مى‌کند.

  آرى گرچه این گزارش‌ها در آوردن اشک حتى از سنگ کارساز است؛ اما از سوى دیگر بر چهره عزّتمندانه امام حسین (علیه‌السلام)  و عاشورا خدشه وارد مى‌کند. و شیعیان فرهیخته را در تحلیل‌ها با چالش‌هاى اساسى روبه رو مى‌سازد. بدین ترتیب با بهانه دادن به دست دشمنان، کارى‌ترین ضربات بر عزت‌مدارى شیعه وارد مى‌شود.[۳]

 

نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها

نویسنده:گروه مؤلفان


[۱] – الهوف، ص ۱۲۳ و ۱۲۴٫

[۲] – طریحى، المنتخب، ص ۴۳۹٫

[۳] – به جهت آگاهى بیشتر از نفس عزت‌طلبى در نهضت امام (علیه‌السلام)  و چگونگى چالش آن با این روایت‌هاى دروغین و کیفیت متن و سند این روایات ر.ک: مقاله «عزت‌طلبى در نهضت امام حسین (علیه‌السلام) »، نعمت اللّه‌ صفرى فروشانى، مندرج در مجله حکومت اسلامى، ش ۲۶، ص ۷۹ ـ ۱۱۶٫