سلام، آیا روایتی به این مضمون صحت دارد که در قیامت به حافظ قرآن می گویند بخوان و بالا برو؟! و آیا فقط مختص حافظ قرآن است؟

پاسخ اجمالی

کسانی که قرآن می خوانند چه به عنوان حافظ، و چه به عنوان قاری و تلاوت کننده از روی مصحف شریف، هم دارای احترام و ارزش بسیار هستند، هم دارای مسئولیتی بزرگ و خطیر، چنانچه رسول اکرم(ص) می فرماید: «ای قاریان و تلاوت کنندگان قرآن! تقوا پیشه کنید و از خداى عز و جل بترسید در آنچه از کتاب خود به شما داده است؛ زیرا من مسئولم و شما هم مسئولید، من مسئولم از تبلیغ و رسالت و شما هم مسئولید نسبت به آنچه که از کتاب‏ خدا و سنّت‏ من‏ دریافتید».[۱]
روایات زیادی در فضیلت و ارزش تلاوت کنندگان و حافظان قرآن وارد شده است، که ما به دو نمونه آن به جهت ارتباط با سؤال اشاره می نماییم:
۱ – پیامبر خدا(ص) فرموده است: «قرآن را بیاموزید زیرا که در روز قیامت قرآن به صورت جوانى زیبا که رنگ صورتش متغیر باشد نزد خواننده خود می آید و به او می گوید: منم که شب تو را به بیدارى به پایان بردم، روزهاى داغ تو را به تشنگى بسر آوردم، و آب دهانت را خشک کردم، و اشکت را روان ساختم، (اکنون) هر کجا بروى من هم با تو باشم، و هر تاجرى (امروز) به دنبال تجارت خویش است (که در دنیا کرده است) و من امروز بسود تو در پس تجارت هر تاجرى باشم، و به زودى کرامتى نیز از جانب خداى عز و جل به تو رسد. پس شادمان باش، و (در این حال) تاجى بیاورند و بر سرش نهند، و امان نامه (از آتش دوزخ را) به دست راستش دهند، و فرمان جاوید بودن در بهشت را به دست چپش، و دو جامه بهشتى به او بپوشانند، سپس به او گفته می شود: بخوان و بالا برو، پس هر یک آیه که بخواند یک درجه بالا می رود، و به پدر و مادر او نیز در صورتى که مؤمن باشند دو جامه می پوشانند، و به آن دو می گویند: این پاداش آن قرآنى است که به فرزندتان آموختید».[۲]
۲ – در روایتی دیگر، امام صادق(ع) فرموده اند: «هر که در حال جوانى قرآن بخواند و با ایمان هم باشد، قرآن‏ با گوشت‏ و خونش بیامیزد، و خداى عز و جل او را با فرشتگان پیغام برنده و نیک رفتارش رفیق کند، و قرآن براى او در روز قیامت پرده و مانعى از آتش باشد و گوید: پروردگارا هر کارگرى به مزد کار خویشتن‏ رسیده جز کارگر من، پس گرامى‏ ترین عطاهاى خود را به او برسان، خداى عزیز و جبار دو جامه از جامه‏ هاى بهشتى به او بپوشاند و بر سرش تاج کرامت نهاده شود، سپس به قرآن گفته می شود: آیا ما تو را در باره این شخص خشنود کردیم؟ قرآن می گوید: پروردگارا من برتر از این در باره او میل داشتم، پس نامه امان (از دوزخ را) به دست راستش دهند، و فرمان جاویدان ماندن در بهشت را در دست چپش گذارند و وارد بهشت گردد، پس به او گفته شود: بخوان (قرآن را) و یک درجه بالا برو، سپس به قرآن می گویند: آیا آنچه تو خواستى به او رساندیم و تو را خشنود کردیم؟ قرآن می گوید: آرى».[۳]
این روایات، شامل حافظ و تلاوت کننده هر دو می شود، و اختصاصی به حافظان قرآن ندارد، البته اگر کسی علاوه بر قرائت و تلاوت قرآن، به خود رنج و سختی دهد و با زحمت قرآن را حفظ نماید به او پاداش دو چندان، عنایت می شود.[۴]
گفتنی است؛ این مقامات و درجات، در صورتی به قاری و حافظ قرآن عطا می شود که به قرآن عمل نموده باشند، چنانچه نبی مکرم اسلام فرموده اند: «چه بسا تلاوت کننده قرآن که قرآن او را لعنت می کند.»[۵]
در روایتی دیگر امام صادق(ع) می فرمایند: «قاریان قرآن سه گروه اند:
۱ – کسانی که با خواندن قرآن قصد نزدیک شدن به حاکمان و استفاده مادی از آنان و تفاخر و گردن فرازی در برابر مردم را دارند این گروه اهل جهنم هستند.
۲ – افرادی که قرآن می خوانند حروف و عبارات قرآن را حفظ می کنند ولی حدود قرآن را ضایع نموده و به آن عمل نمی کنند این گروه نیز اهل جهنم هستند.
۳ –کسانی که قرآن می خوانند و به حلال و حرامش عمل می کنند این گروه کسانی هستند که خداوند آنان را از فتنه ها و امتحانات نجات می دهد و آنان اهل بهشت هستند و هر کسی را که بخواهند می توانند به اذن خدا شفاعت نمایند».[۶]
آنچه از مجموع روایات به دست می  آید آن است که خواننده و حافظ قرآن هر آیه ای را که به آن عمل نموده باشد، در روز قیامت آن را می خواند ترفیع درجه می گیرد و بالا می رود.

منبع:اسلام کوئست

پی نوشت:

[۱]. کلینى، محمد، الکافی، محقق، مصحح، غفارى على اکبر – آخوندى، محمد، ج ۲، ص ۶۰۶، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.

[۲]. الکافی، ج ۲، ص ۶۰۳.

[۳]. الکافی، ج ‏۲، ص ۶۰۳ – ۶۰۴.

[۴]. الکافی، ج ‏۲، ص ۶۰۴.

[۵]. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، محقق، مصحح، جمعى از محققان،‏ ج ۸۹، ص ۱۸۴، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق.

[۶]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج ۶، ص ۱۸۳،مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.