سؤال: من یک دختر ۶ ساله‌ای دارم که رابطه‌ی خوبی با پدرش ندارد و همسرم نیز چندان با او خوب نیست. چگونه رفتار کنم که رابطه‌ی این دو با هم بهتر شود؟

جواب:

راهکارها:

الف. خلوت دختر با پدر

یک توصیه‌ی کلیدی و محوری برای این مادر بزرگوار این است که زمان‌‌ها و فرصت‌هایی را تنظیم کند که دختر و همسرش، لحظاتی را با یکدیگر به سر ببرند؛ مثلاً زمینه‌ای را ایجاد کند که با هم به بیرون بروند و قدم بزنند. گاهی اوقات مادر به بهانه‌ای پدر و دختر را در محیط خانه تنها بگذارد و به نوعی به برقراری این ارتباط کمک کند.

ب. پرهیز از ایجاد زمینه های حسادت

توصیه دیگر به مادران بزرگوار این است که هیچ گاه زمینه‌ای را فراهم نکنند که حسادت آقایان را بر‌انگیزند. گاهی اوقات برخی از پدرها با گلایه می‌گویند: همسر من مادر خوبی برای بچّه‌ها است، ولی زن خوبی برای من نیست! از آن موقعی که خدا به او بچّه داده است، تمام توجّه او به فرزند است و همیشه در همه چیز من را مقصّر می‌داند!

لذا آن چیزی که مهم است این است که چون پدر، اوّل وارد زندگی این مادر شده است، باید آن نقش محوری را ایفا کند؛ بنابراین، توصیه‌ی ما به خانم‌های بزرگوار این است که احترام همسر خود را خصوصاً در حضور بچّه‌ها حفظ کنند و در حضور آن‌ها به همسر خود بیشتر توجّه و محبّت کنند.

ج. حفظ جایگاه همسر

مادران مراقب باشند که در زندگی، همسران خود را مانند بچّه نبینند؛ به عنوان مثال در حضور فرزندان خود شروع به نصیحت کردن شوهرشان نکنند و نگویند: مگر تو بچّه هستی که فلان کار را انجام دادی! یعنی با همسر خود مانند بچّه رفتار نکنند.

إن‌شاءالله مادران بزرگوار با رعایت این سه نکته می‌توانند قدم مؤثّری در جهت ارتقاء ارتباط پدر با فرزند خود بردارند.

فرزندان، میوه های دل والدین

بد نیست این نکته را خطاب به همه‌ی پدران و مادران عرض کنیم که فرزندان میوه‌ی دل ما پدران و مادران هستند؛ خصوصاً دختران به خاطر ویژگی‌های منحصر به فردی که دارند، باید در جایگاه بهتری قرار بگیرند و مورد احترام و محبّت ما پدر و مادرها باشند.

روایاتی بسیاری نیز درباره‌ی جایگاه خاصّ دختران آمده است که نشان می‌دهد که اسلام چه توجّه ویژه‌ای به این جنس دارد. بنابراین، ما پدران و مادران اگر در زندگی خود برکت می‌خواهیم، باید محبّت، عطوفت و توجّه خود را نسبت به فرزندانمان ، خصوصاً به دختران خود داشته باشیم.