ابن قولویه به سند خویش روایت کرده است:
علی (ع) بر مردم خطبه می‌خواند و می‌فرمود: پیش از آن‌که مرا از دست بدهید از من بپرسید. به خدا سوگند از هیچ چیزِ گذشته و آینده از من نمی‌پرسید مگر آن‌که به شما خبر می‌دهم. سعد بن ابی وقاص برخاسته، پرسید: یا امیر المؤمنین! مرا خبر ده که در سر و صورتم چند مو هست؟ به او فرمود: به خدا سوگند تو از من چیزی پرسیدی که دوست من رسول خدا (ص) به من فرموده بود که تو از آن خواهی پرسید. در سر و صورت تو هیچ مویی نیست مگر آن‌که در بیخ آن شیطانی نشسته است و در خانه‌ی تو بچّه‌ای است که پسرم حسین را می‌کشد. آن روز عمر سعد، کودکی بود که جلو پدرش بازی می‌کرد.
قال ابن قولویه:
حَدَّثَنِی أَبِی (ره)، عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَکِیمٍ، عَنْ عَبْدِ السَّمِینِ، یَرْفَعُهُ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع)، قَالَ: کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع) یَخْطُبُ النَّاسَ وَ هُوَ یَقُولُ: سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی فَوَ اللَّهِ مَا تَسْأَلُونِّی عَنْ شَیْءٍ مَضَى وَ لَا شَیْءٍ یَکُونُ إِلَّا نَبَّأْتُکُمْ بِهِ، قَالَ: فَقَامَ إِلَیْهِ سَعْدُ بْنُ أَبِی وَقَّاصٍ وَ قَالَ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ: أَخْبِرْنِی کَمْ فِی رَأْسِی وَ لِحْیَتِی مِنْ شَعْرَهٍ، فَقَالَ لَهُ: وَ اللَّهِ لَقَدْ سَأَلْتَنِی عَنْ مَسْأَلَهٍ حَدَّثَنِی خَلِیلِی رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَنَّکَ سَتَسْأَلُنِی عَنْهَا، وَ مَا فِی رَأْسِکَ وَ لِحْیَتِکَ مِنْ شَعْرَهٍ، إِلَّا وَ فِی أَصْلِهَا شَیْطَانٌ جَالِسٌ وَ أَنَّ فِی بَیْتِکَ لَسَخْلًا یَقْتُلُ الْحُسَیْنَ ابْنِی وَ عُمَرُ [بن سعد] یَوْمَئِذٍ یَدْرُجُ بَیْنَ یَدَیْ أَبِیهِ.[۱]
[۱]– کامل الزیارات: ۱۵۵ ح ۱۹۱، الامالی للصدوق: ۱۱۵ ح ۱، خصائص امیر المؤمنین: ۴۷، النماقب لابن شهر آشوب ۲: ۲۶۹، شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید ۲: ۲۸۶، کشف الیقین: ۹۰ ح ۷۹، اثبات الهداه ۴: ۴۷۴ ح ۶۵، البحار ۴۱: ۳۱۳ و ۴۴: ۲۵۶ ح ۵ عن امالی الصدوق، المناقب للشروانی: ۲۱۱، العوالم ۱۷: ۱۴۳ ح ۱، المعاجز ۲: ۱۷۳ ح ۷۷، المنتخب للطریحی: ۱۶۰ مع اختلاف فی بعض المصادر.
پاسخ دهید